نانوذرات اکسید آهن کاربردهای زیادی در ذخیره ی مغناطیسی اطلاعات، فناوری فروشاره ها، ذخیره ی انرژی، سرد کردن مغناطیسی، جوهرهای مغناطیسی برای چاپ گرها، کاربردهای زیستی مانند جداسازی مواد زیستی، و پزشکی پیدا کرده است که از جمله آنها در دارورسانی هدفمند، درمان موضعی، تولیدعوامل وضوح تصویردر تصویربرداری ام .آر.آی و.... دارد. یکی از مشکلات اساسی این نانو ذرات در کاربردهای بیولوژیکی، عدم حلالیت درحلال های زیستی و پایداری این نانو ذرات می باشد. امروزه با تغییرگروهای عاملی که بر روی نانو ذرات مغناطیسی را احاطه می کنند می توانند موجب حل شدن این نانو ذرات در حلال های زیستی شوند. درابتدا نانو ذرات اکسید آهن سنتز شده وسپس با استفاده از دی تیوکارباماتهای محلول در آب پوشش داده شد. به منظور پوشش دار کردن نانو ذرات آهن با دی تیو کاربامات حاصل از 3 آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان و کربن دی سولفید در مرحله اول، نانو ذرات آهن با سیلیکا پوشش دار می شوند. در مرحله دوم، نانو ذرات آهن پوشش دار شده با سیلیکا با 3 آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان واکنش داده خواهد شد تا این نانو ذرات آهنی دارای گروه آمین باشد. در مرحله سوم، کربن دی سولفید با آمین بر روی سطح نانو ذرات واکنش داده وتولید دی تیو کاربامات می نماید. که با تغییرگروه عاملی دی تیوکارباماتها حلالیت این نانو ذرات وپایداری آنها در حلال های زیستی مانند آب افزایش یافت. به طورکلی دراین پایان نامه با استفاده از روش های گرمایی و فراصوت، روشی هایی برای حلالیت نانوذرات اکسیدآهن درحلال آب ارائه گردید.