یکی از پیچیده ترین دوره‏های زندگی، دوره‏ی کودکی است. تعاریف متعددی از دوره‏ی کودکی ارائه شده است؛ از نظر روان شناسان کودک موجودی است متفکر که جهان بینی خاص خود را دارد البته هوش و جهان بینی کودک مانند انسان بزرگسال پیجیده نیست ولی برای وی کافی است. در نگاه جامعه شناسان کودک کسی است که هیچ گونه تکلیف اجتماعی ندارد . از دیدگاه بیولوژیکی کودک موجودی رشد نیافته است که مراحل رشد خود را با عبور از مرحله‏ی تک سلولی پشت سر گذاشته و به هیات انسانی کوچک تبدیل شده است. البته دوره‏ی کودکی بر اساس ویژگی‏های ذهنی شکل می‏گیرد و این بزرگسالان هستند که مفهوم کودکی را معنا می‏کنند.تاثیر این دوره بر دوره‏های دیگر زندگی انسان انکار ناپذیر است و خاطرات آن تا سال‏ها بر ذهن انسان می‏ماند.یکی از عرصه‏هایی که تاثیر دوره‏ی کودکی بر آن قابل توجه می‏باشد، شعر و ادبیات است. بررسی تأثیر دوره‏ی کودکی بر شعر شاعران معاصر نقش این دوره را بیشتر آشکار می کند.در این پژوهش برآنیم که با بررسی تأثیر سه محور بازی‏های دوران کودکی، درس‏های دوران دبستان و کارتون‏‏های دوران کودکی بر شعرهای چاپ شده در سال‏های اخیر، شاعرانگی‏هایی که شاعران در استفاده از این محورها داشته‏اند را مورد تحلیل قرار دهیم.