توسعه ی شبکه های حسگر بی سیم همواره با محدودیت هایی مواجه بوده است. یکی از مهمترین محدودیت های شبکه حسگر بی سیم، محدودیت در مصرف انرژی این شبکه هاست. از آنجا که در اکثر شبکه های حسگر بی سیم باتری به عنوان منبع انرژی گره های حسگر در نظر گرفته می شود، دشواری های موجود در شارژ مجدد باتری یا تعویض آن باعث شده این محدودیت تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد. با توجه به اینکه طول عمر شبکه حسگر وابستگی شدیدی به طول عمر باتری دارد، بسیاری از محققین در تلاش برای ارائه راهکارهایی می باشند که منجر به کاهش مصرف انرژی گردد. از طرفی وجود این محدودیت موجب گردیده مهاجمینی که درصدد ایجاد اختلال در شبکه و جلوگیری از عملکرد صحیح شبکه می باشند تمرکز بیشتری برروی این موضوع داشته باشند، لذا درصدد بر می‎آیند تا با ارائه راهکارهایی در جهت افزایش مصرف انرژی و در نتیجه اتلاف منابع انرژی قدم بردارند. در این تحقیق با توجه به اینکه بیشترین میزان مصرف انرژی در حوزه ی ارتباطات شبکه حسگر بی سیم می باشد، سعی شده برروی این موضوع متمرکز گردد.آنچه که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته، تأثیرکمّی اینگونه حملات برروی مصرف انرژی اینگونه شبکه هاست. آنچه که در طراحی حملات عدم سرویس دهی پیشنهادی در این تحقیق مدنظر قرار گرفته، طراحی یک گره خودسر با پروتکلی مشابه با s-mac البته با مختصری تغییرات که ما آن را s-macc می نامیم که وظیفه دارد با ارسال پیام های sync ، هماهنگی برنامه زمانبندی خواب و بیداری بوجود آمده در بین گره های شبکه را برهم زده و موجب می شود تا زمان بیشتری برای برقراری هماهنگی برنامه زمانی خواب و بیداری صرف شود و در نتیجه انرژی مصرفی بیشتری صرف این امر گردد. کلمات کلیدی: شبکه های حسگر بی سیم – تخلیه باتری – تهاجم رایانه ای - همزمانی.