ساچمه زنی یکی از فرآیند های اعمال کار سرد است که با ایجاد تنش پسماند فشاری سطحی عامل افزایش عمر خستگی و بهبود مقاومت در برابر خوردگی می باشد. هزینه پایین و سهولت استفاده بر روی قطعات ساخته شده باعث گردیده تا ساچمه زنی همچنان دارای استفاده روز افزون در صنعت باشد. آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته چگونگی شکل گیری تنشهای پسماند بعد از برخورد ساچمه برروی جسم دارای پیش تنش می باشد. ساچمه در برخورد با سطح یک حفره ایجاد می کند که دارای تغییر شکل پلاستیک است و همین تغییر شکل عامل اصلی ایجاد تنش پسماند می باشد. توزیع و بزرگی تنش پسماند حاصل از برخورد ساچمه می تواند تحت تأثیر پارامترهای فرآیند ساچمه زنی و تنشهای قبلی متغیر باشد. تنشهای پسماندی که قبل از ساچمه زنی روی سطح وجود دارند می توانند شامل تنشهای حاصل از اغلب فرآیند ساخت مثل شکل دهی و جوشکاری باشند. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند راهنمایی برای پیش بینی بزرگی و توزیع تنش های حاصل از ساچمه زنی برروی سطح دارای تنش مانند سطح جوشکاری شده باشد. شبیه سازیهای انجام گرفته با نرم افزار المان محدود نمایانگر تأثیر اندک تنشهای اولیه بر روی بزرگی تنش حاصل از ساچمه زنی می باشد تا جایی که این تنشها در حدی قرار گیرند که توانایی گسترش منطقه پلاستیک حاصل از برخورد را ایجاد نمایند. نتایج شبیه سازی مقادیر بیشتر از 50% تنش تسلیم را موثر جلوه می دهد و مقادیر کمتر از آن را بی اثر می نمایاند.