توانمندسازهای مدیریت دانش به مکانیزم سازمانی که اجرای فرایند مدیریت دانش را تسهیل و پشتیبانی می کند اشاره دارد که وجود آنها خلق و نگهداری دانش در سازمان را تحریک نموده،امکاناتی را نیز برای تسهیم دانش در سازمان بوجود می آورند و فقدان آنها می تواند در اجرای موفقیت آمیز مدیریت دانش خلل ایجاد کند. در همین راستا این تحقیق به بررسی رابطه بین توانمندسازهای مدیریت دانش به عنوان متغیر مستقل و فرایند مدیریت دانش به عنوان متغیر وابسته پرداخته است.فرضیه اصلی تحقیق به این صورت است که بین توانمندسازها و فرایند مدیریت دانش رابطه معناداری وجود دارد .روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی –همبستگی می باشد.جامعه آماری تحقیق کارکنان شرکت سایپاپرس و حجم نمونه 201 نفر است که با روش نمونه گیری تصادفی ساده بدست آمد.برای شناخت متغیرهای مکنون از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و فن تحلیل مسیر،معناداری روابط بدست آمده آزمون شد تا نهایتاً مدل مفهومی پژوهش به درستی بدست آید.در ادامه برای آزمون فرضیات و پاسخگویی به سولات تحقیق،از روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار spss18 و lisrel 8.54 استفاده شد.براساس نتایج این پژوهش،متغیر توانمندسازهای مدیریت دانش در حدود 70.56% تغییرات فرایند مدیریت دانش را پیش بینی می کنند. لذا فرضیه اصلی تایید می شود و می توان بیان کرد که بهبود توانمندسازهای مدیریت دانش در جامعه مورد نظر در سطح اطمینان 95% موجب ارتقای فرایند مدیریت دانش می شود.