در این تحقیق سنتز و بکارگیری یک جاذب جدید ارائه شده است. این جاذب نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن سیلیکا پوش شده است که سطح آن بوسیله پیوند شیمیایی رودانین اصلاح گردیده و به عنوان فاز جامد در استخراج نقره بکار گرفته شده است. نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن، یون های نقره کمپلکس شده با رودانین را حمل می کنند و به راحتی با بکارگیری یک میدان مغناطیسی خارجی از محلول نمونه بدون نیاز به فیلتر کردن و یا سانترفیوژ جدا می شوند. شرایط بهینه آزمایش، شامل ph، حجم نمونه، غلظت و حجم شوینده و اثر حضور یون های دیگر در استخراج نقره بررسی شده است. پایداری و امکان استفاده مجدد این جاذب با جاذب تهیه شده از نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن سیلیکا-پوش شده که سطح آن با قرار دادن رودانین به روش فیزیکی اصلاح شده، مورد مقایسه قرار گرفته است. در شرایط بهینه، فاکتور پیش تغلیظ، حد تشخیص و انحراف استاندارد نسبی نقره به ترتیب 500، 47/0 میکروگرم بر میلی لیتر و 05/1 (برای محلول نقره با غلظت 80/0 میکروگرم بر میلی-لیتر0و 10=n ) بدست آمده است. در نهایت توانایی این جاذب برای جداسازی نمونه هایی حقیقی قابل دسترس و نمونه-های دارویی بکار گرفته شده که بازده استخراج نقره در این آزمایشات در دامنه 95 تا 105 درصد قرار دارد.