در این پایان نامه عملکرد شرکتهای مخابرات استانهای ایران، که عمده‏ترین تأمین کننده خدمات مخابراتی در کشور هستند، طی سالهای 1385 تا 1389 مورد تحلیل قرار گرفته‏است. این تحلیل از طریق ارزیابی کارایی و تغییرات بهره‏وری کل عوامل این شرکتها صورت می‏گیرد. تحلیل پوششی داده‏ها (dea) یک مدل برنامه‏ریزی خطی است که در محاسبه کارایی واحدهای تصمیم گیرنده به طور وسیعی مورد مراجعه قرار گرفته و در مواردی که تفکیک بیشتر در مقادیر کارایی واحدها مورد نظر باشد از مدل dea پنجره‏ای استفاده می‏گردد. این پایان نامه ضمن بکارگیری مدلهای فوق الذکر برای محاسبه کارایی واحدها، از شاخص بهره‏وری مالم‏کوئیست به منظور ارزیابی تغییرات بهره‏وری کل عوامل استفاده نموده است و با تفکیک این شاخص به دو عامل: تغییرات کارایی و تغییرات تکنولوژی، سهم هرکدام از این عوامل را در تغییرات بهره‏وری کل مشخص نموده است‏. بر اساس یافته های تحقیق و بر مبنای مدل dea، میانگین کارایی فنی واحدها طی سالهای تحقیق 9436/0 بوده و به استثناء شرکتهای مخابرات استانهای اصفهان، فارس، قزوین، قم و گلستان، میانگین کارایی بقیه کمتر از یک است. همچنین میانگین شاخص بهره‏وری مالم‏کوئیست نسبت به سال پایه معادل 967/0 می‏باشد که نشان دهنده رشد سالانه 3/3% در بهره‏وری کل عوامل می‏باشد. از دیگر یافته‏های این تحقیق مقادیر بهینه عوامل ورودی هر یک از واحدهای ناکارا است که با دستیابی به آنها، واحد ناکارا تبدیل به واحدی کارا می‏شود.