هدف اصلی این مطالعه شناسایی مزیت های تعاونی های فراگیرملی وکشف نارسائی هاوکاستی های موجود دراین تعاونی ها درزمینه ی فقرزدایی است.بدین منظور با بهره گیری از روش های آماری ورگرسیونی وآزمون داده های تابلویی به بررسی هشت استان طی سال های1386-1384 پرداخته شده است.نتایج این مطالعه حاکی ازآن است که بین نسبت درآمد حاصل ازتعاون به کل درآمدمنطقه ، رشد نسبت تسهیلات اعطایی به بخش تعاون به کل تسهیلات اعطایی،میزان سواد ونرخ فقررابطه منفی وجود دارد.بین متغیرنسبت شاغلان بخش تعاون به کل شاغلان استان ، محصول ناخالص داخلی حقیقی منطقه ونرخ فقر رابطه مثبت وجود دارد ونشان می دهد صرفاًعضویت درتعاونی ها نمی تواندباعث کاهش فقر شود بلکه مسئله توزیع درآمدنیز بایدموردتوجه قرار گیرد وچنانچه ترتیبی اتخاذ گردد تا تعاونی های مذکور از لحاظ کمی وکیفی ارتقا یاببند با توجه به اهمیت توزیع عادلانه درآمد، این شرکت ها با تحت پوشش درآوردن افراد کم درآمد جامعه می توانند درزمینه توزیع عادلانه درآمد وازاین طریق برکاهش فقراثرگذارباشند.