این پایان نامه کوششی در بررسی قطبی شدن درآمد در ایران و تاثیر برنامه ی هدفمند سازی یارانه ها بر آن است. در این مطالعه از معیارهای قطبی شدن der، egr و والفسون استفاده شد. به منظور تجزیه قطبی شدن درآمد به مناطق شهری و روستایی روش تجزیه آریر (2008) به کار رفت. داده های مورد استفاده شامل اطلاعات هزینه-درآمد خانوار در سالهای 1365، 1368، 1371، 1374، 1377، 1381 و 1389، جمع آوری شده توسط مرکز آمار ایران می باشد. نتایج نشان می دهد که درطول دوره مورد مطالعه قطبی شدن درآمد در حال کاهش است. همچنین قطبی شدن درآمد، دو قطبی شدن و نابرابری در دوره-ی دوم بیشترین میزان را داشته است. علاوه بر این قطبی شدن و دو قطبی شدن در مناطق روستایی بیش تر از مناطق شهری است و شکاف درآمدی بین مناطق شهری و روستایی بیشتر از تفاوتهای درآمدی در داخل مناطق شهری و روستایی می باشد. گر چه باید اذعان کرد که با بررسی داده های یک سال نمی توان به طور قطع در ارتباط با برنامه هدفمندی یارانه ها صحبت کرد اما بر اساس یافته ها، قطبی شدن و دو قطبی شدن طی هدفمند سازی یارانه ها افزایش داشته است. در انتها پیشنهاد می شود که در آینده مطالعات بیش تری در رابطه با این موضوع صورت گیرد.