هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک اعضای هیأت علمی درباره ارزشیابی دانشجویان از عملکرد آن ها و تاثیر آن برروی فعالیت های آموزشی و اخلاقی بوده است. روش انجام این پژوهش توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش 297 نفر از اعضای هیأت علمی نیمسال دوم سال تحصیلی 90-91 دانشگاه سیستان و بلوچستان می باشند که بر اساس جدول مورگان تعداد 170 نفراز اعضای هیأت علمی از طریق روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته با اقتباس از پرسشنامه ی کوگان (2010) و گال (2003) ادراک اعضای هیأت علمی از ارزشیابی دانشجویان سنجیده شد که ضریب پایایی پرسشنامه 92/. بدست آمد. داده های بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری نظیر میانگین، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و t تک متغیره و آزمون توکی مورد تحلیل قرار گرفتند . نتایج بدست آمده از پژوهش عبارتند از: 1- میزان اعتبار ارزشیابی دانشجویان در سطح متوسط می باشد. 2- ارزشیابی دانشجویان بر فعالیتهای آموزشی اعضای هیات علمی در سطح نسبتا مطلوب می باشد. 3- ارزشیابی دانشجویان بر اخلاق اعضای هیات علمی نیز در سطح نسبتا مطلوب می باشد. نتایج حاصل از بررسی سوال های مربوط به متغیرهای دموگرافی اعضای هیأت علمی نیز نشان دادکه : الف- در ادراک اعضای هیأت علمی از میزان اعتبار ارزشیابی دانشجویان با توجه به جنسیت، سابقه خدمت، سن و محل خدمت اعضای هیأت علمی تفاوت معناداری مشاهده نشد ولی یا توجه به رتبه علمی اعضای هیأت علمی در میزان اعتبار ارزشیابی دانشجویان تفاوت معنادار وجود دارد. ب- در ادراک اعضای هیأت علمی از تاثیر ارزشیابی دانشجویان بر فعالیت های آموزشی با توجه به جنسیت، تجربه شغلی، سن و محل خدمت آن ها تفاوت معناداری مشاهده نشد ولی یا توجه به رتبه علمی اعضای هیأت علمی در تاثیر ارزشیابی دانشجویان بر فعالیت های آموزشی تفاوت معنادار وجود دارد. ج- در ادراک اعضای هیأت علمی از تاثیر ارزشیابی دانشجویان بر اخلاق آن ها با توجه به جنسیت، تجربه شغلی، سن و محل خدمت آنها تفاوت معناداری مشاهده نشد ولی یا توجه به رتبه علمی اعضای هیأت علمی در تاثیر ارزشیابی دانشجویان بر اخلاق اساتید تفاوت معنادار مشاهده شد. واژه های کلیدی: ارزشیابی، شیوه تدریس، اعضای هیأت علمی، دانشجو، اخلاق