این تحقیق بمنظور یافتن تاثیراین موضوع که آیاانگیزش و خود مختاری می تواند به عنوان عوامل پیش بینی کننده بر تسلط دانشجو به زبان خارجی تلقی گردد صورت گرفت. دانشگاه پیام نور ودانشگاه آزادواقع در شهرستان گنبد کاووس مکان لازم برای اجرای این تحقیق را فراهم آوردند. دانشگاه های فوق از دو محیط آموزشی متفاوت برخوردارند: دانشگاه پیام نور تحت آموزش از راه دور بوده که در آن دانشجویان مستلزم حضور در کلاس درس نیستند یا تعداد جلسات اندکی در کلاس شرکت می کنند, در حالیکه در دانشگاه آزادکه برخودار از محیط آموزشی سنتی است حضور در کلیه کلاسهاباری دانشجویان اجباری است.به منظور گرد آوری اطلاعات لازم پرسش نامه ای متشکل از چهار بخش بین دانشجویان دو دانشگاه که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند توزیع گردید.بخش اول این پرسش نامه در خصوص اطلاعات مربوط به دانشجو از قبیل رشته، جنسیت و نوع دانشگاه بود.بخش دوم پرسش نامه مربوط به میزان تسلط دانشجو در خصوص چهار مهارت شنیداری، گفتاری، خواندن و نوشتاری به زبان انگلیسی بوده که از 39 گزینه تشکیل می شد. بخش سوم که دارای 37 گزینه بود اشاره به انگیزش دانشجو نسبت به زبان، فرهنگ ومردمان انگلیسی زبان داشت. بخش آخر با 40 گزینه میزان خودمختاری دانشجو را مورد ارزیابی قرار می داد. در این تحقیق به طور کل 296 دانشجو از دو دانشگاه شرکت نمودند که 152 نفر متعلق به دانشگاه آزاد و 144 نفر از دانشگاه پیام نور بودند. نتایج تجزیه و تحلیل های اطلاعات و داده ها نشان داد که هر دو عامل انگیزش و خودمختاری در دانشگاه آزاد رابطه ای معنا دار با تسلط دانشجو به زبان خارجی داشت، حال آنکه در دانشگاه پیام نور عامل انگیزش باعامل تسلط به زبان خارجی رابطه ای معنا دار داشته در حالی که این رابطه میان عامل خودمختاری با عامل تسلط به زبان خارجی معنا دار نبود. نتایج این تحقیق به کلیه دانشگاه ها مخصوصا دانشگاه پیام نور و کلیه اساتیدو معلمان خاطر نشان می کند که با ایجاد فضای مناسب و یافتن روشهای لازم به منظور ارتقا عوامل انگیزش و خودمختاری از عناصر تاثیر گذار بر موفقیت دانشجویان بکوشند