در تحقیق حاضر امکان‎‎ پذیر بودن استفاده از فناوری نوین اطلاعات و ارتباطات در حوزه برنامه‎ریزی خدمات آموزشی ‎دانش آموزان روستایی از دیدگاه سه گروه مهم و درگیر با این موضوع؛ یعنی دانش آموزان، معلمان و کارشناسان فناوری اطلاعات تحقیق شده است. در این راستا شهرستان چالدران(یکی از شهرستان‎های استان آدربایجان غربی) با دارا بودن 68 درصد جمعیت روستایی، پراکندگی آبادی‎ها، کوهستانی بودن منطقه و مشکلات دسترسی به خدمات متمرکز نقطه‎ای در نظر گرفته شده است. هدف تحقیق یافتن پاسخ این سوال بوده است که امکان استفاده از تحولات نوین فناوری اطلاعات و ارتباطات در قلمرو خدمات آموزشی روستاها تاچه اندازه میسر است؟ این پژوهش از نوع توصیفی است و برای جمع آوری اطلاعات مورد نظر و آزمون سوالات، از پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه در پنج بخش در مقیاس لیکرت و باپنج گزینه تنظیم شدوبرای آزمون فرضیات از آزمون من-ویتنی استفاده شده است. یافته‎های تحقیق نشان داد که گروههای سه‎‎ گانه مورد تحقیق اختلاف نظر زیادی در خصوص اهمیت کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایندهای برنامه‎ریزی درسی نداشته و بر این باورند که در موارد عدیده‎ای با توجه به امکان‎پذیر بودن رفع موانع و استفاده از عوامل تسهیل کننده و فرصت آفرین می‎توان کاربرد این فناوریها را در فرایند برنامه‎ریزی خدمات آموزشی امکان‎پذیر دانست.