این پژوهش با هدف بررسی و تحلیل نظام پذیرش نیمه متمرکز دانشجویان دکتری تخصصی در دانشگاه های دولتی کشور انجام شده است. روش پژوهش، روش تحقیق آمیخته است. داده های پژوهش با استفاده از دو روش کمی (پرسشنامه محقق ساخته) و کیفی (مصاحبه و بحث گروهی) جمع آوری گردید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اعضای هیأت علمی، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه شهید چمران اهواز تشکیل می دهند که در مجموع 340 نفر نمونه آماری پژوهش را تشکیل دادند (300 نفر برای پاسخگویی به پرسشنامه و 40 نفر برای انجام مصاحبه و بحث گروهی). یافته های حاصل از پرسشنامه حاکی از آن بود که روش نیمه متمرکز نتوانسته آن چنان که باید و شاید بر سرمایه انسانی (و مولفه های آن) و همچنین بر سرمایه اجتماعی (و مولفه های آن) تأثیر مثبت و سودمندی داشته باشد. درحالی که مصاحبه ها حاکی از دو دیدگاه موافق و مخالف در این رابطه بود. هر دو گروه دلایل متفاوت و متعددی را در موافقت و مخالفت خود عنوان کردند. همچنین بین دیدگاه اعضای هیأت علمی، دانشجویان دکتری و دانشجویان کارشناسی ارشد در رابطه با روش نیمه متمرکز پذیرش دانشجوی دکتری تفاوت معنی داری یافت شد.