با پیشرفت علم ، موضوع پیوند اعضای بدن به صورت گسترده ای مطرح شده است . پیوند عضو مستلزم انتقال و تصرف در آن است . برای عمل پیوند سه راه وجود دارد که یکی از آنها خرید و فروش اعضای بدن است . فقها و حقوق دانان فراوانی با مسأله خرید و فروش اعضای بدن مخالفت کرده اند و همین مخالفت باعث شده که آنها انتقال اعضاء بدن را منحصر در دو شیوه «وصیت» و «هبه» اعضای بدن بدانند و یکی از مهمترین اشکالات آنان برای مخالفت با این امر ، موضوع کرامت انسان است .درست است که همه اعضای بدن از نظر انسانی دارای جایگاه والایی هستند اما بیع اعضای بدن نیز با وجود اهداف عقلایی توام با معنوی ، راه حل معقول و موجهی به نظر می رسد . در یک تقسیم بندی کلی اعضای بدن انسان، با توجه به امکان جداسازی و تأثیری که بر سلامت دهنده عضو دارند به دو گروه اصلی و فرعی تقسیم می شوند. اعضای اصلی به دلیل تأثیری که بر سلامت فرد دارند، در زمان حیات غیر قابل انتقال است لکن اعضای فرعی به دلیل تأثیر جزئی بر سلامت دهنده آن و با توجه به قاعده ضرورت و بحث اهم و مهم در زمان حیات قابل انتقال است. بنابراین با توجه به مقدمه فوق در بحث اصلی ما که خرید و فروش اعضای شخص محکوم به اعدام می باشد می توان گفت که تنها راه حل برای خرید و فروش عضو ، خرید و فروش بعد از انجام اعدام می باشد البته منوط به اینکه شخص محکوم به اعدام قبل از اجرای حکم اجازه داده یا نسبت به آن وصیت کرده باشد .