تئوریهای مالی، هدف واحد های تجاری را حداکثر نمودن ثروت سهامداران می دانند. بنابراین، اگر هدف سازمانی افزایش ثروت سهامدارانش باشد باید دارای معیار اندازه گیری عملکردی باشد، که با خلق ارزش در بلند مدت همتراز و همسو باشد.لذا جهت دستیابی به این مهم، تحقیق حاضر به دنبال مقایسه ی همبستگی بین نسبت های مالی و نسبت q توبین با ثروت ایجاد شده برای سهامداران شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بر مبنای چرخه ی عمر شرکت ها می باشد. وجهت رسیدن به این هدف، ابتدا شرکت های عضو نمونه آماری با استفاده از متغیرهای رشد فروش، مخارج سرمایه ای، سود تقسیمی و سن شرکت به مراحل رشد، بلوغ و افول تفکیک شده و سپس با استفاده از روش های آماری تحلیل همبستگی و رگرسیون ترکیبی فرضیات تحقیق بررسی شده اند. نتایج حاصل از بررسی 588 سال- شرکت طی دوره زمانی 1384-1389 نشان می دهد که نتایج حاصل در حالت کلی با زمانی که مسئله ی چرخه ی عمر شرکت لحاظ می گردد ، متفاوت خواهند بود لذا این امر ایجاب می کندکه سرمایه گذاران در انتخاب معیار مناسب برای سنجش ثروت ایجاد شده برای سهامداران، به مراحل چرخه ی عمر نیز توجه داشته باشند.