نام پژوهشگر: ارکان حیدری

بررسی اثرات فیزیوگرافی و برخی خصوصیات فیزیکی وشیمیایی خاک بر روی وضعیت زادآوری تیپ های جنگلی بلوط در زاگرس شمالی (مریوان)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری - دانشکده منابع طبیعی 1391
  آرمان رسایی   حمید جلیلوند

زادآوری و تضمین استمرار جنگل یکی از مهم ترین جنبه های مدیریت پایدار است، بنابراین با توجه به اهمیت نقش جنگل های زاگرس لزوم انجام تحقیقات جامع و گسترده در مورد بحران زادآوری های موجود در این جنگل ها روز به روز افزایش می یابد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات فیزیوگرافی و برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک بر روی وضعیت زادآوری طبیعی تیپ های جنگلی بلوط در زاگرس شمالی (مریوان) انجام گرفت. لذا بدین منظور، اثر طبقات ارتفاع از سطح دریا، طبقات شیب و جهات مختلف جغرافیایی و برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک بر روی وضعیت کمی و کیفی گونه های زادآوری شده موجود در منطقه بررسی شد. بدین منظور آماربرداری به کمک قطعات نمونه دایره ای شکل 12 آری از شیب 0 تا 60 درصد، و در محدوده ارتفاعی 1400 تا 2000 متر از سطح دریا و تمام جهات جغرافیایی منطقه مورد مطالعه صورت گرفت. برای نمونه گیری خاک نیز، 25 پروفیل به عمق 0 تا 20 سانتی متر در زیر تاج پوشش درختان با توجه به گونه های غالب در منطقه حفر گردید. تجزیه واریانس و مقایسات میانگین snk نشان داد بیشترین میزان کمیت و تنوع گونه های زادآوری شده به ترتیب در طبقات ارتفاعی 1400 تا 1600، 1600 تا 1800 متر و جهات غرب و جنوب غرب می باشد، طبقات شیب اختلاف معنی داری را بر روی کمیت و کیفیت زادآوری نشان نداد. همبستگی پیرسون نیز نشان داد درصد آهک، ph خاک، درصد رس، درصد سیلت و غلظت منیزیم دارای همبستگی منفی اما درصد کربن آلی و غلظت کلسیم دارای همبستگی مثبت با کمیت زادآوری گونه های موجود در منطقه می باشد.

ارزیابی طرح های جنگلداری چندمنظوره چناره و باغان (مطالعه موردی بخش های گله، گلیکران و قامیشله و خوشکلان)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه کردستان - دانشکده منابع طبیعی 1393
  لیلا رحیمی نیا   هدایت غضنفری

تحقیق حاضر با هدف ارزیابی فرایند تهیه و اجرای طرح های جنگلداری چندمنظوره جنگل های حوزه چناره و باغان شهرستان مریوان (مطالعه موردی گله، گلیکران و قامیشله و خوشکلان) انجام شده است و بر این اساس راهکارهایی برای بهبود طرح های جنگلداری در دوره های بعدی ارایه گردید. برای رسیدن به این هدف از روش رتبه دهی و وزن دهی استفاده گردید. در مرحله اول رتبه دهی به میزان برنامه های اجرا شده و به انجام رسیده بر اساس مقیاس لیکرت صورت گرفت. در مرحله بعدی، پرسشنامه طراحی شده در اختیار دست اندرکاران قرار گرفت، تا هر فرد وزن دهی به برنامه های پیش بینی شده را با توجه به میزان ارزش و اهمیت آن ها انجام دهد. در نهایت جهت رسیدن به یک ارزیابی کلی ارزش وزنی برنامه های پیش بینی شده از حاصلضرب رتبه هر برنامه در میانگین وزنی آن بدست آمده است. نتایج نشان داد که طرح های مورد بررسی با چهارچوب اصول و قوانین مدیریت منابع طبیعی، نظر کارشناسان خبره و مشارکت مردمی سازگاری نداشته است. میانگین نظرات دست اندرکاران نشان داد که نمایه حفاظت با وزن نسبی 44/63 و نشانه ساماندهی دام با وزن نسبی 11/17 بیشترین اهمیت را داشته اند. برای بهبود تهیه، اجرا و نتایج حاصل از طرح های جنگلداری در دوره های بعدی پیشنهاد می شود که در تهیه طرح ها از چهارچوب ملی و نظرات دست اندرکاران و مشارکت مردمی پیروی گردد؛ اعتماد مردم قبل از تهیه طرح ها جلب شود؛ نظارات صحیح بر طرح ها صورت گیرد و اطلاعات حاصل از آن ثبت گردد. امکان تجدیدنظر در طرح های تهیه شده وجود داشته باشد و بودجه کافی و به هنگام برای اجرای طرح ها تخصیص داده شود.