پژوهش حاضر با عنوان «قرآن و عوامل خرسندی انسان»، با هدف بررسی عوامل رضایت از زندگی با رویکردی قرآنی نگاشته شده است. خرسندی احساس شادکامی و رضا مندی پایدار از مجموع زندگی است. اگر چه می تواند تحت تأثیر دنیا و واقعیت های بیرونی باشد، اما وابسته به آن نیز نیست و این امکان وجود دارد که در بدترین شرایط نیز بتوان از زندگی، احساس رضایت و خرسندی داشت. روش این تحقیق کتابخانه ای و توصیفی تحلیلی است. ساختار پژوهش اینگونه است که ابتدا از مقدمات و بیان مفاهیم آغاز می شود سپس مطالب اصلی در 3 بخش ادامه می یابد: بخش اول باورهایی که نقش موثری در خرسندی انسان ایفا می کنند؛ بخش دوم احساساتی که سبب خرسندی و رضامندی انسان می شوند؛ بخش سوم: اعمال و رفتاری که خرسندی انسان را تحت تاثیر قرار می دهند. این ساختار علاوه بر اینکه در علوم روانشناسی مطرح شده است پیش از آن در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته است. قرآن کریم در سوره مبارک «عصر» چهارچوب کلی بحث را در کوتاه ترین عبارات بیان می کند. ایمان مصداق باورها، عمل صالح همان کنترل رفتار و صبر مدیریت احساسات است که در سوره عصر به عنوان عوامل رهایی از خسران ذکر شده اند. با بررسی این سه مبحث عواملی که در خرسندی انسان موثرند بدست آمد. قرآن کریم با ترسیم باورها، احساسات و رفتارهای نیک و شایسته، الگوی یک زندگی بالنده و سرشار از خرسندی و رضایت را به انسان ها نشان می دهد.