تحقیق حاضر به دنبال بررسی رابطه بین میزان احساس بهره مندی از رفاه اجتماعی با میزان پایبندی به تعهدات شهروندی در بین شهروندان شهر مشهد می باشد. هدف اصلی تحقیق بررسی و شناخت میزان تاثیر رفاه اجتماعی بر پایبندی به تعهدات شهروندی است. برای شناخت میزان اثرگذاری رفاه بر تعهدات از روش پیمایش و اسنادی استفاده شده است بدین ترتیب که ابتدا با مطالعات کتابخانه ای و بررسی نظریات مربوطه، مباحث نظری تکمیل و سپس با استفاده از پرسشنامه به گردآوری اطلاعات مورد نیاز پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق شهروندان 18 تا 65 ساله شهر مشهد می باشند، حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری از نوع احتمالی می باشد بدین معنا که هر فرد شانس برابری برای انتخاب شدن را دارا می باشد. نمونه مورد نظر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تصادفی و سیستماتیک انتخاب گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی، رگرسیون، مقایسه میانگین ها (یومان ویتنی و کراسکال والیس) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که میزان برخورداری از رفاه اجتماعی در حد متوسط، و میزان پایبندی به تعهدات در حد زیادی می باشد به طوری که میزان تعهدات شهروندیِ 93% از پاسخگویان در حد زیاد و خیلی زیاد ارزیابی شد. فرضیه اصلی تحقیق مورد تایید قرار گرفت بدین ترتیب که رفاه اجتماعی به اندازه (355/0 beta=) بر تعهدات شهروندی تاثیرگذار است و با توجه به سطح معناداری(0/000sig=) که کمتر از 05/0 شده است میزان تاثیر معنادار می باشد.