چکیده مقدمه: از آنجایی که روش های مکانیکی کنترل پلاک، دارای محدودیت هایی می باشد، روش های کمکی شیمیایی از قبیل استفاده از دهانشویه ها جهت کنترل پلاک، پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر ضدمیکروبی چند محلول کلوئیدال حاوی ذرات نانوی اکسید روی، اکسید مس، اکسید تیتانیوم و نقره با چند دهانشویه رایج شامل سدیم فلوراید ،کلرهگزیدین و پرسیکا بود. مواد و روش ها: پس از فرآوری محلول های کلوئیدال حاوی ذرات نانو، 7 گروه متفاوت بدست آمد که عبارت بود از: محلول های حاوی نانواکسید روی، نانواکسید مس، نانواکسید تیتانیوم، نانو نقره ، دهانشویه های سدیم فلوراید، کلرهگزیدین و پرسیکا. کمترین غلظت باکتری کشی (mbc) و کمترین غلظت مهارکنندگی (mic) گروه های فوق در مقابل باکتری های استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوئیس به روش رقیق سازی متوالی تعیین شد. همچنین به منظور تعیین زمان لازم برای اثر باکتریوسیدال، در هر گروه پس از مدت زمانهای 1 ، 5 ، 15 و 60 دقیقه مجاورت نمودن باکتری های فوق با غلظت اولیه محلول های نانو ( ppm25) و دهانشویه های ذکر شده، تعداد کلونی های میکروبی باقیمانده شمارش شد. هر غلظت مشخص از هر یک از فرآورده ها، 3 بار مورد آزمایش قرار گرفت. جهت مقایسه گروه ها با یکدیگر از آزمون anova و duncan استفاده شد وp<0.05 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: براساس آنالیز واریانس یکطرفه، اختلاف معنی داری در mic وmbc بین گروه های مختلف در برابر دو باکتری استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوئیس مشاهده شد(p-value <0.001). مقایسه نشان دادکه محلول کلوئیدال حاوی نانو ذرات tio2 کمترین و کلرهگزیدین بیشترین mic و mbc رادر برابر باکتری استرپتوکوکوس موتانس نشان دادند. در برابر استرپتوکوکوس سانگوئیس، محلول حاوی نانو ذرات tio2 کمترین mic و محلول های حاوی نانو ذرات tio2 و zno کمترین mbcرا داشتند و کلرهگزیدین بیشترین mbc وmic را نشان داد. میانگین تعداد کلونی ها پس از زمان های 1 ، 5 ، 15 و 60 دقیقه در برابر استرپتوکوکوس موتانس واسترپتوکوکوس سانگوئیس اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف نشان داد (p-value < 0.001). در تمامی زمان ها پرسیکا و کلرهگزیدین دارای بهترین نتیجه در برابر هر دو باکتری مورد مطالعه بودند، در حالیکه گروه سدیم فلوراید بیشترین کلونی را نشان داد. در بین محلول های کلوئیدال نانو پس از مدت یک دقیقه گروهcuo ، پس از 5 دقیقه گروه zno ، پس از 15 و 60 دقیقه گروه tio2 ، بهترین نتایج را در برابر استرپتوکوکوس موتانس نشان دادند . گروه tio2 بیشترین کاهش را در تعداد کلنی های استرپتوکوکوس سانگوئیس در تمامی زمان های مورد بررسی نشان داد. نتیجه گیری : نانودی اکسید تیتانیوم دارای کمترین غلظت ضد میکروبی نسبت به سایر محلول های نانو و دهانشویه های کلرهگزیدین و سدیم فلوراید بود و اثر باکتریوسیدالی مطلوبی را در برابر استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوئیس اعمال نمود. لذا استفاده از این نانو ذره را می توان به صورت مجزا یا در ترکیب با سایر دهانشویه ها پیشنهاد نمود.

مقدمه و هدف گاهی اوقات دیده می‏شود که دندان های بیماران ارتدنسی در پایان درمان دچار تغییر رنگ می‏گردد و موجبات نارضایتی آن ها را فراهم می کند. این که چه عامل یا عواملی موجب این رویداد می شوند به درستی معلوم نیست. بعضی عوامل از جمله اچ کردن دندان ها و یا مواجهه آنها با مواد رنگ‏زا پس از عمل اچینگ، مورد شک و تردیدند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی بالینی تغییر رنگ مینای اچ شده پس از مواجهه فوری و تاخیری با نوشابه کوکاکولا بود. مواد و روش ها در این پژوهش بالینی، تعداد 64 دندان پرمولر اول بالا( 32 بیمار با دامنه سنی 12 تا 15 سال )که باید برای مقاصد ارتدنسی کشیده می‏شدند و شرایط تحقیق را دارا بودند انتخاب شد. دندان ها به 4 گروه 16 تایی تقسیم شدند. در گروه اول، ابتدا سطح باکال دندان مورد نظر به دو نیمه مزیالی و دیستالی تقسیم شد و رنگ سنجی توسط دستگاه کالریمتر (easy-shade, vita) انجام گردید. سپس یک نیمه دندان به صورت رندوم انتخاب و توسط لاک ناخن پوشیده شد تا به عنوان شاهد مورد استفاده قرار گیرد. نیمه دیگر دندان به مدت 30 ثانیه با ژل اسید ارتو فسفریک 35% اچ شد سپس ژل با آب شسته و لاک با پودر پامیس مخلوط شده با آب تمیز شد. از بیمار خواسته شد تا 24 ساعت هیچ ماده رنگی بویژه نوشابه کوکاکولا مصرف نکند. هر دو نیمه دندان‏ها پس از 48 ساعت تحت رنگ سنجی مجدد قرار گرفتند و سپس دستور کشیدن آنها صادر شد. در گروه دوم، مشابه گروه اول عمل شد؛ با این تفاوت که سنجش رنگ مجدد پس از یک ماه انجام شد و از بیماران خواسته شد که دندان‏های مورد نظر را بکشند. در گروه سوم، مشابه گروه اول عمل شد؛ با این تفاوت که از بیمار خواسته شد طی 24 ساعت اول، 3 نوبت (شام همان شب، نهار و شام روز بعد ) هر نوبت یک لیوان نوشابه کوکاکولا مصرف کند و از مصرف مواد رنگی دیگر پرهیز کند. هر دو نیمه دندان‏ها پس از 48 ساعت تحت آزمایش سنجش رنگ توسط کالریمتر قرار گرفتند. دستور کشیدن دندان مورد نظر پس از 48 ساعت داده شد. در گروه چهارم، ابتدا مشابه گروه سوم عمل شد؛ با این تفاوت که رنگ سنجی پس از 1 ماه انجام شد و از بیمار خواسته شد که دندانهای مورد نظر را بکشد. برای هر نیمه دندان در تمام گروهها با استفاده از فرمول محاسبه گردید. جهت مقایسه ?e نیمه مورد و شاهد در هر گروه، از تست نان پارامتریک sign-test استفاده شد. یافته ها 1- میزان?e نیمه مورد و شاهد سطح باکال در دندانهای پره مولرگروه سوم (p=0.077) و گروه چهارم (p=0.077) دارای تفاوت آماری معناداربود. نتیجه گیری در شرایط بالینی و با در نظر گرفتن محدودیت‏های این مطالعه، معلوم شد که استفاده فوری از مواد رنگ‏زا بویژه نوشابه کوکا کولا پس از اچ کردن دندان‏ها، تاثیر آماری معنی‏دار بر رنگ دندان دارد و این اثر حتی تا 1 ماه بعد نیز باقی می‏ماند. لذا پیشنهاد می‏شود به بیماران ارتدنسی توصیه شود که حداقل تا 24 ساعت پس از براکت‏ گذاری، از مصرف موار رنگی بویژه نوشابه کوکا کولا پرهیز کنند. واژه های کلیدی تغییر رنگ، مینا، اچینگ، مواد رنگ‏زا، کالریمتری و easy-shade

چکیده این مطالعه با هدف مقایسه ابعاد قاعده جمجمه و صورت بیماران دارای شکاف کام و لب با افراد نرمال طرح ریزی شده است. مواد و روش ها: در این تحقیق، cbct 6/ کامل جمجمه از 32 فرد بالغ با میاانیین سا نی 1 12/21 که شامل 4 فرد نرمال ، 14 فرد با شکاف کام و لب یاک طرفا ه و 4 بیماار باا شاکاف کاام ولاب دو طرفاه می شدند مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا لندمارک های مورد نظر در سه مقطع ساژیتال ، کرونال و آگزیال مشخص شدند وزوایا و فواصل مربوط به عرض و طول قاعده جمجمه ومورفولوژی صورت اندازه گیری شااد. سااپد داده هااای حاصاال در سااه گااروه بااا هاا مقایسااه شاادند.جهت آنااالیز داده هااا از آزمااون way anova-one و tukey hsd استفاده شد. 1/15 p< از لحاظ آماری معناادار در نظار گرفتاه شد. =1/ یافتههه ههها: در گااروه شااکاف کااام و لااب دو طرفااه ، زوایااای) 142 sna(p =1/115( ، snb(p ، =1/112( pog (p sn to =1/ ، فاصله ) 113 (p ans-n و فاصله نقااط ساو راخهای گاوش خاارجی =1/11( (p به طور معنا داری کمتر از افراد نرمال بود. در گاروه شاکاف کاام و لاب یاک طرفاه زوایاای snb =1/113( (p و sn to pog =1/112( (p بااه طااور معناااداری کمتاار از افااراد نرمااال باااود . شااااخص زاویاااه باااین پااالان پالاتاااال و sn درگاااروه هاااای شاااکاف کاااام ولاااب یکطرفاااه =1/111( (p =1/ ودوطرفه) 111 (p به طورمعناداری نسبت به گروه نرمال بیشتر بود و ایان زاویاه در افاراد شکاف کاام و لاب دو طرفاه باه طاور معنااداری نسابت باه گاروه شاکاف کاام و لاب یاک طرفاه بیشاتر =1/ بود) 122 (p . 2 نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، بیماران بالغ دارای شکاف کام ولب خصوصیات موفولوژیکی متفاوت از افراد نرمال را در ناحیه صورت و قاعده جمجمه نشان می دهند. به نظر می رسد کمترین بدشکلی ها در بیماران دارای شکاف کام ولب چه به صورت یک طرفه و چه به صورت دو طرفه در ابعاد عرضی قاعده جمجمه و صورت مشاهده می شود. از سوی دییر، ابعاد قاعده جمجمه در قسمت طرفی ، بیشتر از قسمت میانی در این بیماران تحت تاثیر قرار می گیرد.

مقدمه تغییر رنگ دندان ها به ویژه تغییر رنگ های ناشی از دهانشویه ها جزو مواردی هستند که برای بیماران ارتودنسی آزار دهنده است. عوارض جانبی دهانشویه ها همچون تغییر رنگ دندان ها و طعم ناخوشایند دهانشویه کلرهگزیدین و اثر نامطلوب دهانشویه های سدیم فلوراید روی خواص مکانیکی دستگاه های ارتودنسی نشان دهنده ی نیاز به بررسی دهانشویه های جایگزین مانند دهانشویه های حاوی نانوذرات فلزی می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چند دهانشویه حاوی ذرات نانو روی مینای دندان و کامپوزیت دندانپزشکی در مقایسه با آب مقطر و کلرهگزیدین بود. مواد و روش نانو ذرات اکسید روی، اکسید مس، اکسید تیتانیوم و نقره به صورت پیش ساخته خریداری شده و دهانشویه های نانو با غلظت اولیه ppm 25 تهیه شدند. برای سنجش تغییر رنگ ، از دندان های پرمولر اول فک بالا و نمونه های کامپوزیت با قطرmm 10 و ضخامت mm 2 استفاده شد. ابتدا نمونه های دندانی و کامپوزیتی به مدت 24 ساعت در آب مقطرc °37 نگهداری شدند. سپس رنگ تمام نمونه ها توسط کالریمتری و بر اساس سیستم cielab تعیین گردید. در مرحله بعد نمونه ها به مدت 24 ساعت در دهانشویه های حاوی نانوذرات اکسید روی، اکسید مس، اکسید تیتانیوم، نقره، کلرهگزیدین ( کنترل مثبت) یا آب مقطر (کنترل منفی) غوطه ور شدند و مجددا سنجش رنگ انجام شد. در مرحله سوم، سطح نمونه ها توسط مسواک برقی oral b به مدت 1 دقیقه تمیز شدند و نمونه ها مجددا مورد آزمایش رنگ قرار گرفتند. میزان تغییر رنگ بین مراحل مختلف درمان در میان گروه های مختلف، با استفاده از آزمون anova و آزمون توکی محاسبه شد و سطح معنی داری p<0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها در ارتباط با نمونه های کامپوزیتی، میزان تغییر رنگ بین مرحله اول و دوم در دهانشویه های نقره (ag) و کلرهگزیدین (chx) به صورت قابل توجهی کمتر از دهانشویه های حاوی نانوذرات اکسید مس (cuo) و اکسید تیتانیوم (tio2) بود،و در نمونه های دندانی در گروه دهانشویه حاوی نانوذرات اکسید روی به صورت قابل توجهی بیشتر از سایر گروه ها بود. تغییر رنگ بین مرحله دوم و سوم در نمونه های کامپوزیتی فقط در گروه دهانشویه حاوی نانوذرات مس به صورت قابل توجهی بیشتر از گروه آب مقطر بود و در مورد نمونه های دندانی در گروه های مختلف تفاوت معناداری با یکدیگر نداشت(p<0/05). تغییر رنگ بین مرحله اول و سوم در نمونه های کامپوزیتی در تمام گروه های دهانشویه از لحاظ آماری در یک سطح و به صورت قابل توجهی بیشتر از گروه آب مقطر بود و در نمونه های دندانی میزان تغییر رنگ در گروه آب مقطر و کلرهگزیدین، به صورت قابل توجهی کمتر از سایر گروه ها بود. هم چنین میزان تغییر رنگ در دهانشویه حاوی نانو ذرات اکسید تیتانیوم به طور قابل توجهی کمتر از دهان شویه نانواکسید روی بود. نتیجه گیری دهانشویه های نانو با غلظت ppm25 تغییر رنگی در حد کلرهگزیدین و بیشتر نشان دادند. تغییر رنگ در کامپوزیت بیشتر از مینای دندان بود. مسواک زدن تأثیر اندکی در برداشتن تغییر رنگ از روی نمونه ها داشت. دهان شویه های حاوی ذرات نانو مختلف روی دندان و کامپوزیت تأثیر رنگزایی نسبتاً متفاوتی نشان دادند.

پاسخ پالپ دندان به نیروهای ارتودنسی از پولپیت برگشت پذیر تا نکروز پالپ دندان متغیر ذکر شده است. مطالعات اخیر نشان داده اند که بیش ترین تغییرات بافت شناسی پالپ به دنبال نیروهای اینتروزیو اتفاق افتاده است. . اگرچه گزارشاتی در مورد کمتر بودن تغییرات پالپی در دندان های دارای آپکس باز موجود می باشد، اما تاکنون تأثیر نیروهای اینتروزیو بر پالپ دندان های دارای آپکس بسته در افراد دارای سنین مختلف بررسی نشده است . لذا هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیرات بافت شناسی نیروهای اینتروزیو ارتودنسی بر پالپ دندان پره مولر اول بالای بیماران در دو رده سنی نوجوانان و بالغین بود

بیماران شکاف لب و کام دارای مشکلات متعددی در سیستم دندانی فکی هستند که یکی از مهمترین - آنها ناهنجاری کلاس سه اسکلتی با عامل کوچکی فک بالا است. از آنجا که جراحیهای ارتوگناتیک در پایان سن رشد برای جلو آوردن فک بالا در این بیماران خیلی موثر نبوده و با ریلاپس زیادی مواجه است، بنابراین مداخلات ارتوپدی در سن مناسب ضروری به نظر می رسد. لذا هدف از این مطالعه مقایسه اثرات کوتاه مدت درمان فیس ماسک با مینی پلیت و درمان با استفاده از الاستیکهای بین فکی متصل به مینی پلیت در بیماران شکاف لب و کام در حال رشد بود