در این تحقیق تاثیر سه شوری60، 175 و 290 واحد در هزار و شدت نورهای 2000، 6000 و10000 لوکس بر میزان کاروتنوئیدهای جلبک d. salina دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفت. برای این هدف جلبک مذکور تحت دمای 2±25 درجه سانتی گراد در محیط های artaria و trenkenshu کشت داده شد. نتایج نشان داد که افزایش میزان شوری و تابش نور و اثرات متقابل این دو فاکتور تاثیر معنی داری بر تولید کاروتنوئید داشته بطوریکه بیش ترین میزان کاروتنوئید در شوری 175 واحد در هزار با شدت نور 10000 لوکس و کم ترین میزان در شوری 60 واحد در هزار و شدت نور 6000 لوکس مشاهده شد. بیش ترین مقدار غلظت سلولی در شوری 175 واحد در هزار و شدت نور 2000 لوکس ملاحظه گردید. حال آن که کم ترین سطح غلظت سلولی در شوری 60 واحد در هزار با نور 10000 لوکس مشاهده شد.

در تحقیق حاضر اثر محیط¬های کشت trenkenshu، tamyia، guillard بر میزان رشد، بیومس، کلروفیل a، کلروفیل b، کاروتنوئید کل، پروتئین کل، لیپید کل و اسیدهای چرب جلبک scenedesmus obliquus kützing مورد بررسی قرار گرفت. جهت تهیه استوک خالص جلبک، از ساحل دریای مازندران حوالی شهر نور در تابستان سال 91 نمونه برداری شد. پس از شناسایی، جداسازی و خالص¬سازی انجام گردید و در شرایط آزمایشگاهی با دمای 5/0± 25 درجه سانتی گراد تحت نور شدت 3000 لوکس و دوره روشنایی وتاریکی 0:24 در ژرمیناتورکشت داده شد. محیط¬های کشت تأثیرات متفاوتی بر روند رشد و ترکیبات جلبک s. obliquus داشتند، به طوری که بیشترین نرخ رشد ویژه، بیومس، کلروفیلa، کلروفیلb، کاروتنوئید کل، پروتئین و لیپید کل در محیط کشت trenkenshu مشاهده شد (05/0> p) . بیشترین میزان اسیدهای چرب اشباع (sfa) و اسیدهای چرب تک غیر اشباع (mufa) به ترتیب در محیط کشت های trenkenshu و guillard مشاهده شد. همچنین بیش¬ترین میزان اسیدهای چرب چند غیر اشباع (pufa) در محیط کشت tamiya بدست آمد. لذا با توجه به مقرون به صرفه بودن محیط کشت trenkenshu نسبت به دو محیط کشت دیگر و قابلیت های بدست آمده از گونه s. obliquus ، جهت استفاده در آبزی پروری پیشنهاد می شود.

جهت بررسی سازش شقایق دریایی stichodactyla sp. به تشعشعات فرابنفش خورشیدی از تراکم میکروجلبک درون هم زیست و کاروتنوئید کل در بدن استفاده شد. جهت بررسی تراکم میکروجلبک درون هم زیست قطعات یک سانتی متر مربع از صفحه ی دهانی 6 شقایق دریایی stichodactyla sp. تقریبا هم اندازه در هر فصل در محلول بوئن تثبیت و با استفاده از روش بافت شناسی رایج مورد بررسی قرار گرفتند. جهت عصاره گیری رنگدانه ها، تخریب بافتی توسط دستگاه هموژنایزر و از حلال استون استفاده شد. اندازه گیری میزان کلروفیلa، b، کاروتنوئیدکل، بتاکاروتن و پیریدینین جداسازی شده با روش کروماتوگرافی و دستگاه اسپکتروفتومتری انجام شد. همچنین غلظت های مختلف از کاروتنوئید کل انتخاب و به سلول های کبدی ماهی طلایی افزوده شد تا خاصیت حفاظت نوری آن در برابر تابش فرابنفش مورد بررسی قرار گیرد.