در مدیریت و برنامه ریزی های کلان آب و انرژی، توجه و نگاه تصمیم گیرندگان با وضعیت کلی اقلیمی یک حوضه اصلی یا کشور ارتباط مستقیم دارد. به بیان دیگر، شرایط اقلیمی (بیلان آبی و وضعیت دمای هوا) به تحلیل تخصیص های آب و انرژی کمک شایانی می نماید. مطالعات گذشته در کلیه نقاط دنیا نشان داده است که دو پارامتر بارش و دما معیارهای بسیار مناسبی برای ارزیابی اقلیم یک کشور می توانند بشمار آیند. در این تحقیق، پس از ارزیابی داده های دما و بارش در مقیاس مکانی و زمانی در ایران، از روش های ارزیابی چندمتغیره تحلیل مولفه های اصلی و تحلیل عوامل، برای کاهش ابعاد و حجم اطلاعات استفاده شده و نهایتا توسط روش های خوشه بندی به دسته بندی نقاط اندازه گیری (ایستگاه ها /نقاط شبکه) در مقیاس مکانی برای هر دو پارامتر دما و بارش پرداخته می شود. نهایتا با مقایسه نتایج اقلیم بندی هر دو پارامتر با شواهد موجود در دنیای طبیعی به تدقیق، تصحیح و یا پذیرش نتایج، اقدام می شود. با پذیرش نتایج مذکور، می توان نقشه های نهایی دسته بندی دما و بارش را ادغام نموده و یک نقشه نهایی دسته بندی مبتنی بر هر دو پارامتر را استخراج نمود. در گام نهایی با استفاده از نقشه دسته بندی ادغام شده و نیز روش پیشنهادی طبقه بندی اقلیمی که مبتنی بر مفاهیم آماری چارک ها می باشد به اقلیم بندی ایران پرداخته می شود. اعتقاد بر اینست که نتایج این تحقیق بواسطه دقت مناسب خود می تواند در عرصه های کاربردی و تصمیم گیری های کلان راه گشای مدیران ارشد در سازمان های ذی ربط باشد.