اولا سطح نانوذرات در دمای اتاق با دو ترکیب گفته شد اصلاح شد. وثانیا پایداری پخش نانوذرات اصلاح شده در سه نوع منومر که شامل متیل متاکریلات، بوتیل آکریلات واستایرن با درجات متفاوتی از آب دوستی( که به ترتیب بالا، متوسط، کم) مورد بررسی قرار گرفت. نانوذرات اصلاح شده درون منومرها پخش شدند وبه مدت 24 ساعت در دمای اتاق به حالت سکون قرار داده شدند سپس مقدار رسوب از محلول جدا شد وبا تعیین درصدجامد نانوذرات پخش شده، میزان پخش نانوذرات تعیین شد. نانوذرات اکسید روی که سطح آنها با مواد اصلاح کننده سطح تغییر کرده بود به وسیله روش های زیر مورد بررسی قرار گرفت. ft.ir ,bet, ea,xrd,sem. یافته های پژوهشی نشان داد که نانوذرات اصلاح شده در محیط ها ی آلی موردآزمایش، دارای پایداری پخش بیشتری هستند ، نانوذراتی که با tmvs اصلاح شدند در mma سازگاری بیشتری نسبت به نانوذراتی که با اولئیک اسید اصلاح شده بودند نشان دادند و نانوذراتی که با اولئیک اسید اصلاح شدند سازگاری بیشتری دارند در استایرن ونانوذراتی که با مخلوط این دو اصلاح کننده (با نسبت 50/50 از هردو عامل) اصلاح شدند میزان پخش بیشتری در بوتیل آکریلات نشان دادند