داده­های تجربی تعادلهای مایع- مایع، نمودارهای حلالیت ( بینودال) و خطوط­ رابط سیستمهای سه­جزئی )آب + اسید پروپیونیک یا اسید بوتیریک + حلالهای آلی) در t = 298.2 k بدست آمد. حلالهای آلی این سیستمها، ایزوبوتیل استات و سیکلوهگزان می باشند. سیستم سه جزئی (آب + اسید بوتیریک + ایزوبوتیل استات) در t = (298.2, 303.2, 308.2) k بررسی شد.داده های تجربی خطوط رابط با مقادیر بدست آمده از مدلهای uniquacو nrtl مقایسه شد. ارتباط داده های تجربی خطوط رابط با دو معادله همبستگی اتمر– توبیاس و بچمن تعیین گردید. ضرایب توزیع و فاکتورهای انتخاب­پذیری در محدوده امتزاج ناپذیری محاسبه گردید. مقایسه ای از توانایی استخراج حلالها بروی تعادلهای مایع – مایع بر اساس ضرایب توزیع و فاکتورهای انتخاب پذیری صورت گرفت. در نهایت، بررسیهای تئوری بروی سیستم سه جزئی (آب + اسید بوتیریک + حلالهای آلی) در t = 298.2 k صورت گرفت. حلالهای آلی این سیستمها، دی اتیل سوکسینات، دی اتیل آدیپات و دی اتیل گلوتارات می باشند. نتایج بدست آمده کارایی بهتر سیکلو هگزان در استخراج اسید را نشان می دهد.

اندازه گیری های گذردهی نسبی مخلوط های دوتایی(2-بوتانول+2-بوتانون)و(2-بوتانول+سیکلوهگزان و2-بوتانون+سیکلوهگزان)در غلظت های مختلف ودردماهای 2/298تا2/318کلوین وهچنین (سیکلوهگزانول+سیکلوهگزانون)و(سیکلوهگزانول+سیکلوهگزان وسیکلوهگزانون+سیکلوهگزان)در غلظتهای مختلف ودر دمای 2/298کلوین انجام شد.ممان های دوقطبی مولکولی بوسیله ی روش گوگن هام-دبای تعیین شدند.به منظور تعیین اطلاعات باارزشی درباره ی برهم کنش های ناهمگن فاکتور دی الکتریکی بروگمن وگذردهی نسبی اضافی محاسبه شدند.

در کار حاضر، ویژگی های طیف الکترونی و انحلال ترجیحی سه رنگینه دی آزو ( رنگینه های سودان) در حلال های خالص و مخلوط حلال های دو تایی بررسی شدند. ماهیت رفتار طیفی با مطالعه طیف جذبی رنگینه ها در دامنه طیف مرئی (350-750 نانومتر) مطالعه شد. داده های طیفی به مقیاس های قطبیت حلال چند متغیری کاملت- تافت و کاتریتزکی ارتباط داده شدند. داده های طیفی نشان می دهند که پیوند هیدروژنی، بر همکنش های دو قطبی- دو قطبی و قطبش پذیری به طور قابل توجهی روی رفتار انحلالی رنگینه ها اثر می گذارند. انحلال ترجیحی رنگینه ها با بررسی برهمکنش حلال ها با گروه های مختلف رنگینه آنالیز شد. اگرچه بر همکنش های حل شونده- حل شونده (dd)، حل شونده- حلال (ds) و حلال- حلال (ss) در انحلال رنگینه ها (d) سهیم می باشند، با این حال نوآرایی حلال پیرامون رنگینه ها عمدتاً به وسیله بر همکنش حل شونده- حلال جهت دهی می شود. کلید واژه: اثر حلال، اثر حلال مخلوط، مقیاس های قطبیت حلال چند متغیری، رنگینه های آزو

در این پایان نامه ویژگی های نوری و گذار فازی بلورهای مایع ایزوتیوسیانات نماتیکی 4chbt، 6chbt و 8chbt و بلور مایع مخلوط اتکتیک e7 در دماهای مختلف با استفاده از داده های نوری و چگالی جرمی به طور تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. اندازه گیری ضریب شکست عادی، ضریب شکست غیرعادی و دوشکستی نوری نمونه های مورد آزمایش در دماهای مختلف نشان داد که بلورهای مایع مذکور، دارای ناهمسانگردی نوری مثبت بوده و با افزایش دما ضریب شکست عادی افزایش و ضریب شکست غیرعادی کاهش می یابد و در دمای گذار از حالت بلور مایع به حالت مایع همسانگرد به مقدار یکسانی میل می کنند. وابستگی دوشکستی، ثابت های میدان موضعی و پارامترهای نظم بلورهای مایع به دما در نمونه های مورد نظر نیز بررسی شد. با استفاده از نتایج بدست امده و به کمک روابط حاصل از مدل های وکس، نیوجباور، ساپ-مایر و پالفی-ماهورای، مقدار ضرایب قطبش پذیری نمونه ها و پارامتر نظم محاسبه و با یکدیگر مقایسه شد.

در این مطالعه، برهمکنش رنگینه های تایونین و رودامین 6gباdna غده تیموس گوساله در محلول های آبی، در بافر فسفات 5/7 میلی مولار با ph2/7 و در دماهای مختلف به وسیله تکنیک های طیف سنجی uv-vis، فلورسانس و اندازه گیری گرانروی بررسی شد. در طیف جذبی تایونین اثرات هیپوکرومیک، جابجایی قرمز و در طیف نشری آن خاموشی فلورسانس مشاهده شد که نشان می دهد تایونین نسبت به رودامین 6g پیوند قویتری با dna برقرار می کند. ثابت های پیوند ظاهری تایونین و رودامین 6g در دمای °c24 با استفاده از داده های جذبuv-vis و فلورسانس محاسبه شدند. نتایج نشا ن می دهد میزان تمایل تایونین برای پیوندشدن با dna از رودامین 6g بیشتر است. داده های ترمودینامیکی که با استفاده از معادله وانت هوف و در دماهای مختلف محاسبه شدند، نشان داد پیوند تایونین به dnaبا تغییرات منفی آنتالپی و آنتروپی همراه بوده و گرماده است. نشر فلورسانس هر دو رنگینه در اثر پیوند با dna خاموش می شود و فرایند خاموشی از معادله خطی استرن ولمر پیروی می کند که وجود هر دو مکانیسم استاتیک و دینامیک در خاموشی نشر رنگینه ها را نشان می دهد. بررسی برهمکنش های رنگینه-dna به وسیله ی طیف سنجی جذب uv-vis، فلورسانس و آزمایشات اندازه گیری گرانروی نشان داد تایونین نسبتا از طریق نفوذ بین رشته ای و رودامین 6g از طریق پیوند بین شیاری با dna برهمکنش می دهد.

در این مطالعه، برهمکنش رنگینه های متیلن بلو و رودامین bباdna غده تیموس گوساله در محلول های آبی، در بافر فسفات 5/7 میلی مولار در دماهای مختلف به وسیله تکنیک های طیف سنجی uv-vis، فلوئورسا نس و اندازه گیری گرا نروی بررسی شد. در طیف جذبی متیلن بلو اثرات هیپوکرومیک، جابجایی قرمز و در طیف نشری آن خاموشی فلوئورسا نس مشاهده شد که نشان می دهد متیلن بلو نسبت به رودامین b پیوند قویتری با dna برقرار می کند. ثابت های پیوند ظاهری متیلن بلو و رودامین b در دمای °c24 با استفاده از داده های جذبuv-vis و فلوئورسا نس محاسبه شدند. نتایج نشا ن می دهد میزان تمایل متیلن بلو برای پیوندشدن با dna از رودامین b بیشتر است. داده های ترمودینامیکی که با استفاده از معادله وانت هوف و در دماهای مختلف محاسبه شدند، نشان داد پیوند متیلن بلو به dnaبا تغییرات منفی آنتالپی و آنتروپی همراه بوده و گرماده است. نشر فلوئورسا نس هر دو رنگینه در اثر پیوند با dna خاموش می شود و فرایند خاموشی از معادله خطی استرن ولمر پیروی می کند که وجود هر دو مکا نیسم استاتیک و دینامیک در خاموشی نشر رنگینه ها را نشان می دهد. نتایج داده های حاصل از طیف سنجی جذب uv-vis، فلوئورسا نس و آزمایشات ا ندازه گیری گرانروی حاکی از آن است که متیلن بلو نسبتا از طریق نفوذ بین رشته ای و رودامین b از طریق پیوند بین شیاری با dna برهمکنش می دهند.

خواص فوتوفیزیکی، ساختاری و تجمعی تعدادی از رنگینه های لیزری و غیر لیزری بر مبنای رفتار سولواتوکرومیک جذبی و نشری در محیط های مایع و بلور مایع مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور داده های طیفی تعدادی از رنگینه ها از خانواده های اکسازین، کومارین، آزو و آنتراکوئینون در محیط حلال های مایع و بلور مایع بررسی شده و ساختار طیف های ثبت شده بطور کیفی مورد مطالعه قرار گرفته است. در هر مورد بر مبنای ویژگی های رنگینه و متغیّر مورد ارزیابی از روش های محاسباتی مناسب جهت بررسی کمّی ماهیت و میزان برهم کنش های بین اجزاء مولکولی استفاده گردید. اثرات محیط های حلالی مایع و بلور مایع بر تغییرات ممان دوقطبی بر مبنای رفتار سولواتوکرومیک رنگینه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. بعلاوه تحلیل میزان همبستگی داده های تجربی با معادلات چند پارامتری قطبیت حلال، جهت درک بهتر برهم کنش های بین حلال و حل شونده بکار برده شد. همچنین ویژگی های تجمعی تعدادی از رنگینه های یونی اکسازین مورد مطالعه قرار گرفت. از نتایج بدست آمده برای هر دسته از رنگینه ها، جهت تعیین رابطه بین ویژگی های ساختاری میزبان و میهمان با ویژگی های فوتوفیزیکی رنگینه، و میزان کارآیی و دقت روش های بکار رفته در تجزیه و تحلیل و تعیین انواع بر هم کنش ها برای محیط های حلالی مختلف و به ویژه در محیط بلور مایع استفاده گردید.

هدف این پروژه، بررسی نظم و جهت گیری در بلورهای مایع آمیخته به پلیمرها می باشد. به این منظور با استفاده از روش طیف سنجی مادون قرمز به مطالعه تغییرات پارامتر نظم و جهت گیری ها در بلورمایع برای درصدهای مختلف پلیمری پرداختیم. پارامتر نظم بیانگر میزان هم راستایی مولکول های این مواد می باشد. طیف های مادون قرمز بلورمایع 8chbt آمیخته به درصدهای مختلف پلیمری در محدوده دمائی فاز بلورمایع را مورد مطالعه قرار دادیم. بهترین مشخصه ساختاری ترکیبات بلورهای مایع برای بررسی جهت گیری آن ها در طیف سنجی مادون قرمز، بررسی مدهای ارتعاشی قسمت هسته و سر این مواد است. دلیل این امر، هم راستایی محور بلند مولکولی با ممان گذارهای مربوطه در این قسمت ها می باشد. در این پایان نامه بلورمایع آمیخته به پلیمر با درصد های20، 15، 10، 5 مورد بررسی قرار گرفتند و از پیک جذبی ناشی از ارتعاشات کششی ncs برای اندازه گیری دو رنگ نمایی خطی و پارامتر نظم استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که میزان پارامتر نظم برای ترکیب بلورمایع و 5% پلیمر، نسبت به بلورمایع خالص، افزایش می یابد اما تراکم هایی با درصدهای بالاتر پلیمر در ترکیب، باعث کاهش این مقدار خواهد شد. در پایان، با توجه به این که به دلیل پیچیدگی موضوع و محاسبات، تاکنون شاهد انتشار مقالات معدودی در جنبه های نظری این مسئله بوده ایم، در جهت تحلیل نتایج تجربی از مدل سازی نظری استفاده نمودیم و در چارچوب دو مدل ساده شده، با اعمال تقریب هایی، به بررسی مسئله از بعد نظری پرداختیم.

هدف از این پژوهش بررسی نظم و جهت گیری بلورهای مایع آمیخته به پلیمر و رنگینه های مختلف می باشد. به این منظور پارامتر نظم مخلوط بلور مایع به همراه رنگینه sudan black bو درصدهای مختلف پلیمر noa65، از طریق اسپکتروسکوپی تعیین می گردد. نمونه های مورد نظر به صورت موازی با بردار جهت نما جهت داده می شوند. نسبت دو رنگ نمایی خطی و پارامتر نظم مخلوط با توجه به نوارهای جذبی به دست آمده مورد بررسی قرار می گیرند. سپس پارامترهای نظم و نسبت های دورنگ نمایی حاصل برای نمونه های مختلف مورد مقایسه قرار می گیرند. نتایج به دست آمده نشان دادند که در حضور 1% و 5% پلیمر، پارامتر نظم افزایش یافته اما با افزایش بیشتر درصد پلیمر، پارامتر نظم کاهش مییابد تا اینکه بالاخره در حضور 20% پلیمر کمترین پارامتر نظم به دست می آید. همچنین پارامتر نظم ماکروسکوپی نمونه ها، با استفاده از روش برون یابی هالر و از طریق اندازه گیری ضرایب شکست عادی و غیر عادی محاسبه شدند. نتایج حاصل از این روش نیز، افزایش پارامتر نظم در حضور درصدهای پایین پلیمر و کاهش پارامتر نظم در درصدهای بالای پلیمر را نشان دادند که تاییدی بر نتایج به دست آمده قبلی بود.

برای درک اثر برهمکنش های بین مولکولی روی رفتار طیفی این رنگینه ها، طبیعت و وسعت برهمکنش های حلال- حل شونده، اختلافات طیفی با استفاده از مفهوم انرژی حلال پوشی خطی آنالیز شده اند. در مجموع، با استفاده از متد سولواتوکرومیک اختلاف در مقدار ممان-دوقطبی حالت پایه و تحریکی رنگینه ها، در حلال های همسانگرد و ناهمسانگرد ارزیابی شده-است

مطالعه ی سولواتوکرومیک روی ویژگی های فوتوفیزیکی دو رنگینه ی کاتیونی اگزازین، بریلیانت کریزل بلو و نیل بلو، در دمای اتاق انجام شده بود. طیف های الکترونی جذبی و نشری رنگینه ها در حلال های آلی مختلف با قطبیت متفاوت ثب شده بودند. ممان های دوقطبی حالت پایه و برانگیخته رنگینه ها از انتقال سولواتوکرومیک طیف های جذبی و نشری برآورد شده بودند. انتقالات طیفی در طیف های جذبی و نشری با پارامترهای قطبیت و قطبش پذیری تجزیه و تحلیل شده بودند. طیف جذبی رنگینه ها در محلول های آبی و افزودنی آبی (01/0-1 مولار) به عنوان تابعی از غلظت رنگینه مطالعه شده بودند. مواد افزودنی 4 نمک سدیم ( استات سدیم، کربنات سدیم، کلرید سدیم و بوراکس) و اوره بودند. به دلیل تشابه ساختاری رنگینه های مورد تحقیق، ویژگی های طیفی شان مقایسه شده بودند. رفتار دیمرشدن رنگینه ها در آب با یا بدون افزودنی بر حسب جملاتی از تعادل مونومر- دیمر تجزیه و تحلیل شده بودند. ماهیت و ساختار جفت های برهمکنش کننده از این رنگینه ها با استفاده ار تئوری اکسایتون بحث شده بودند. مقدار ثابت دیمری شدن رنگینه ها در محلول آبی و افزودنی آبی محاسبه شده بودند.

آلیاژ آلومینیوم 6061 یکی از مهمترین آلیاژ های آلومینیوم می باشد که کاربردهای فراوانی در صنعت دارد. یک راه تأثیر گذار برای جلوگیری از خوردگی آلیاژ های آلومینیوم پوشش دادن سطح آن ها می باشد. آبکاری الکتریکی کروم سخت، روشی است که به طور گسترده ای برای افزایش مقاومت به خوردگی و سایش قطعات صنعتی به کار می رود. پوشش دهی بر روی آلومینیوم به دلیل فعالیت زیاد و تمایل به تشکیل فیلم اکسیدی مشکل می باشد. در این تحقیق بعد از آماده سازی سطح آلومینیوم (6061)، نمونه ها در حمام اسید کرومیک در دانسیته جریان های2 a?dm35-20 و در دماهای c? 55-40 و در زمان های مختلف پوشش داده شدند. خواص پوششهای ایجاد شده همچون ضخامت و بازده جریان کاتدی مورد مطالعه قرار گرفت. سپس مورفولوژی پوشش ها بوسیله میکروسکوپ نوری و الکترونی semبررسی شد. اندازه دانه های رسوب داده شده در شرایط مختلف به طور متوسط بین mµ2/20-4/5 می باشد. رفتار خوردگی پوشش کروم سخت ایجاد شده بر روی سطح بوسیله منحنی های پلاریزاسیون و آزمون پاشش نمک مورد مطالعه قرار گرفت. بعد از بررسی های انجام شده شرایط بهینه برای ایجاد پوشش کروم سخت با سختی، مقاومت به خوردگی بالا و کمترین تخلخل در دانسیته جریان 2a?dm30 و دمای حمام c?50 به دست آمد.

طیف های جذبی مشتقات رنگینه آزو کینولین (اورتو، متا، پارا سیانو هیدروکسی آزوکینولین) در حلال های همسانگرد و ناهمسانگرد به عنوان تابعی از قطبیت حلال مورد بررسی قرار گرفت. داده های طیفی در هر دو حلال همسانگرد و بلور مایع مقایسه شدند. تحلیل داده های طیفی برای تعیین فرم آزو و هیدرازون در هر دو محیط مورد استفاده قرار گرفت. جابه جایی های طیفی با مقیاس های چند متغییری قطبیت کاملت- تافت و کاتریتزکی انطباق داده شدند. برای رنگینه های آزو در میزبان قطبی ناهمسانگرد، فرم آزو کاملاً غالب است. در حالیکه این ترکیبات در حلال قطبی همسانگرد مثل دی متیل فرمامید به فرم هیدرازون باقی می مانند. طیف جذبی قطبیده برای این رنگینه ها در محیط ناهمسانگرد اندازه گیری شدند و میزان ناهمسانگردی تعیین شد. علاوه بر این، اثر مخلوط دوتایی حلال بر طیف های جذبی رنگینه ها نیز بررسی شد و انحلال ترجیحی برای آن تعیین شد.

در کار حاضر، طیف جذبی دو رنگینه¬ی اگزازین بنام نیل بلو (nb) و بریلیانت کریزل بلو (bcb) در محلول¬های آبی با افزودنی m)8/0-0/2) بر حسب غلظت رنگینه در دمای اتاق مطالعه شد. افزودنی¬های مورد استفاده، تیو اوره(tu) ، آمینو اتیل اتانول آمین (aeea) دی اتانول آمین (dea) بوده ‍‍‍‍‍ اند. طیف های جذبی رنگینه ها بر حسب ph (تنظیم شده توسط اضافه کردن محلول آبی افزودنی) مطالعه شد. همچنین رفتار طیفی رنگینه ها بدون افزودنی در محلول بافر با ph های مختلف بررسی و مقایسه شد. به دلیل خواص چندگانه مواد افزودنی (داشتن گروه های عاملی مختلف) ویژگی های طیفی متفاوتی در افزودنی خالص و محلول آبی مشاهده شد. ماهیت دپروتونه شدن در محیط قلیایی آبی بر اساس مکانیسم انتقال مستقیم و غیر مستقیم پروتون تفسیر شد. ثابت تفکیک در محلول آبی dea در دمای اتاق تعیین گردید. سرانجام رفتار دیمر شدن bcb در محلول آبی تیواوره بر حسب تعادل مونومر-دیمر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ساختار تجمع و ماهیت جفت¬های برهم¬کنش کننده در این رنگینه¬ با استفاده از تئوری برانگیختگی بحث شد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.