در دهه های اخیر موضوع شکل گیری اقدامات ریسک آمیز تجاری در بین بنگاه های کوچک و متوسط، با توجه به ویژگی های این دسته از سازمان ها همواره مورد توجه محققین بوده است. با این وجود، همچنان تعداد زیادی از اقدامات ریسک آمیز شکل گرفته با شکست مواجه می شوند. در این میان انتخاب شرکای استراتژیک همواره به عنوان یکی از تصمیمات تاثیرگذار سازمان ها بر نتایج عملکردی اتحاد های استراتژیک مطرح بوده است. به طوری که تصمیم صحیح شرکای استراتژیک می تواند یک مزیت رقابتی محسوب شده، در مقابل اتخاذ تصمیم نادرست در این زمینه می تواند به بروز مشکلات کارکردی برای تمامی سازمان های عضو منجر شود. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی و انتخاب شرکای استراتژیک در اقدامات ریسک آمیز تجاری با بهره گیری از تکنیک یادگیری تقویتی می باشد. بدین منظور، پرسشنامه ای در دو بخش تدوین شده و پس از تایید روایی محتوا، بین 44 واحد تولیدی کاشی و سرامیک استان یزد توزیع گردید. در نهایت 26 پرسشنامه توسط مدیران واحد های تولید کاشی و سرامیک عودت داده شد که مبین نرخ بازگشت 60 درصد می باشد. داده های مستخرج از پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سیاست بهینه شناسایی شده بر اساس روش یادگیری تقویتی در 14 حالت تعریف شده حاکی از تعیین نوع شراکت های استراتژیک متناسب با سطح آمادگی بنگاه های صنعتی برای مبادرت به اقدامات مشارکتی می باشد