عفونت ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی است که می تواند منجر به عوارضی مانند نارسایی مزمن کلیه و افزایش فشار خون شود. در سال 1390 (تیر تا شهریور)، برای مطالعه مقطعی به منظور جداسازی باکتری های مولد عفونت ادراری، نتایج کشت ادرار 702 مراجعه کننده (476 زن و 226 مرد) به مراکز درمانی شهرستان اصفهان، بررسی شد. پس از آن الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی و برخی از فاکتورهای حدّت جدایه های اشرشیاکلی، مانند همولیز، هم آگلوتیناسیون و خاصیت آب گریزی سطح سلول نیز بررسی شد. عموماً سویه های اشرشیاکلی در 4 گروه فیلوژنتیکی a، b1، b2 و d قرار می گیرند. در این پژوهش گروه های فیلوژنتیکی و شیوع ژن های set، senو astaدر جدایه های اشرشیاکلی مولد عفونت ادراری بررسی شد. بیشترین جدایه مولد عفونت ادراری، باکتری اشرشیاکلی با فراونی 138 (68%) بود و این جدایه ها بیشترین حساسیت و مقاومت را به ترتیب به آنتی بیوتیک های (نیتروفورانتوئین، کوتریموکسازول) و (نالیدیکسیک اسید) داشتند. از 138 جدایه، 45 مورد (6/32%) به لحاظ هم آگلوتیناسیون، مثبت بودند که در میان آن ها 29 مورد (4/64%) و 16 مورد (6/35%) به ترتیب واجد پیلی های حساس (تیپ 1) و مقاوم به مانوز (نوع p) بودند. همچنین 114 جدایه (2/82%) همولیز مثبت و 44 جدایه (9/31%) به لحاظ خاصیت آب گریزی سطح سلول، مثبت بودند. 16 (12%)، 76 (55%)، 29 (21%) و 17 (12%) جدایه به ترتیب متعلق به گروه های فیلوژنتیکی b1،b2 ، dو a بودند. از میان 138 جدایه، 13 (4/9%)، 13 (4/9%) و 2 (3/1%) جدایه به ترتیب واجد ژن های asta، senو set بودند.