شبکه های ویژه سیار بدون هیچ زیرساختار ثابتی در هر محیطی که احتیاج باشد، بر پا می شوند. در سال های اخیر با پیشرفت تکنولوژی بی سیم، این شبکه ها بطور گسترده ای به کار گرفته شده اند. در این شبکه ها گره ها به صورت موقت شکل می گیرند و می توانند آزادانه حرکت کنند و هر گره علاوه بر میزبان نقش مسیریاب را هم بازی می کند. شبکه های ویژه سیار ویژگی ها و مزایایی نظیر بی سیم بودن رسانه انتقال، مسیریابی چند گامی، هزینه کم استقرار شبکه، پیکربندی پویا و غیره دارند. در این شبکه ها به دلیل فقدان زیرساخت ثابت، نبودن مدیریت مرکزی و امنیت فیزیکی ضعیف گره ها، فرآیند کشف و نگهداری مسیر در معرض انواع مختلفی از حمله ها قرار دارد. همچنین به دلیل محدود بودن انرژی گره ها، روش مسیریابی پیشنهادی در این شبکه ها باید از انرژی موجود به بهترین نحو ممکن استفاده کند. از این رو الگوریتم های مسیریابی الهام گرفته از طبیعت مانند الگوریتم زنبورعسل برای بهبود مصرف انرژی پا به عرصه ظهور گذاشتند. اما الگوریتم زنبور عسل در برابر حملات مختلف مسیریابی، آسیب پذیر می باشد. در این پایان نامه با استفاده از روش هایی مبتنی بر نظریه مجموعه های فازی و امضای دیجیتال، الگوریتمی برای بهبود امنیت الگوریتم beeadhoc که از اصول جستجوی زنبور عسل در طبیعت الهام گرفته شده است، ارائه نموده ایم. سرانجام الگوریتم پیشنهادی (fbeeadhoc) را با استفاده از نرم افزار متلب شبیه سازی کرده و با روش های دیگر مقایسه نمودیم که نتایج به دست آمده نشان می دهد این الگوریتم توانایی مقابله با حملات مطرح شده را دارد.