فارسی نو بازمانده فارسی دری، فارسی دری بازمانده فارسی میانه زرتشتی است و از جهت آوایی و واژگانی و صرف و نحو شباهت بسیاری به آن دارد. در واقع می توانیم انعکاس این زبان را درزبان فارسی نو مشاهده کنیم. اهمیت فارسی میانه زرتشتی در تنوع زیاد آثار باقی مانده است؛ از دیرباز متون پهلوی همواره به عنوان منابع بسیار مهم و ارزنده برجای مانده ایرانی مورد توجه زبانشناسان و تاریخ نویسان و محققان در زمینه ادبیات کهن ایران بوده است. یکی از کتاب هایی که به فارسی میانه زرتشتی نوشته شده است کتاب بندهش می باشد. این متن نیز سرشار از اطلاعاتی درباره به تاریخ ایران ، فرهنگ و زبان مردم این سرزمین است. موضوع این تحقیق بررسی صرفی و ریشه شناسانه واژه های متن فارسی میانه بندهش می باشد.