از گذشته های دور، محله ها در شکل دهی و سازماندهی امور شهری جایگاه ویژه ای داشتند. به دنبال تغییر در شرایط و عوامل گسترش و توسعه شهری در دوران اخیر، بار دیگر محلات کانون توجه برنامه ریزان شهری قرار گرفتند.. از طرف دیگر، برنامه ریزی برای مشارکت دادن، حضور آگاهانه، و معنادار شهروندان در عرصه های مختلف فرهنگی، افتصادی، رفاهی و محلی، یکی از مهم ترین دغدغه ها و ضرورت های مدیران شهری بوده است. در دهه های اخیر رویکردهای مختلفی در ارتباط با مدیریت شهری به ویژه مدیریت کلانشهرها بوده که رویکرد «حکمروایی مطلوب شهری» در زمره مهم ترین این رویکردهاست که خواستار تعامل میان سه نهاد دولت، جامعه مدنی و بخش خصوصی به منظور مدیریت بهتر شهرها می باشد. در کلانشهر تهران در سال های اخیر با اهتمام مدیریت شهری و همکاری و تعامل سایر نهادها و سازمان های ذیربط، در قالب تشکیل و حمایت از فعالیت های شورایاری های محلات اقدامات خوبی در زمینه استفاده از ظرفیت مشارکت و همکاری شهروندان و توجه به اولویت ها و نیازهای محلی صورت گرفته که اجرای «طرح مدیریت محله» در این راستا بوده است. پایان نامه حاضر به بررسی وضعیت مدیریت محله اوین از لحاظ شاخص های هشت گانه حکمروایی مطلوب شهری می پردازد و در پی پاسخگویی به سوالات تحقیق که عبارتند از: چه شاخص هایی عملکرد بیشتری در شکل گیری الگوی مطلوب محدوده مورد مطالعه داشته اند؟ و مدیریت محله اوین از نظر شاخص های حکمروایی مطلوب شهری در چه وضعیتی قرار دارد؟ این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و در آن ابزار سنجش پرسشنامه بوده و در آن با طراحی گویه ها برای هر شاخص با استفاده از طیف لیکرت از کارشناسان مربوطه پرسیده شده است، داده-های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری t-test، anova و آزمون های تعقیبی tukey و dunnett در فضای نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون آماری نشان می دهد که شاخص های اثربخشی و پاسخگویی از کارکرد بیشتری در شکل گیری الگوی مطلوب مدیریت محله اوین نقش داشته اند(تأیید فرضیه اول) و مدیریت محله اوین از لحاظ شاخص های حکمروایی مطلوب شهری در وضعیت خوبی قرار دارد(اثبات فرضیه دوم).