ساختن سکه پس از پیدایش خط یکی از بزرگترین پدیده های بشری است. ضرب سکه در ایران از زمان داریوش که اولین سکه ایرانی ضرب گردید، تا امروز ادامه یافته و ضرابخانه ها پیوسته گسترش و پیشرفت نموده و با گذشت زمان تکنیک ضرب سکه تکامل یافته است. اهمیت مطالعه و بررسی سکه ها به عنوان یکی از مهمترین اسناد باستانی بر همگان روشن است. دانش سکه شناسی از جمله دانش هایی است که می تواند در بررسی چگونگی حدوث وقایع تاریخی راه گشا باشد. در بسیاری موارد سکه ها در شناخت کلیات جامع رویدادهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دوره های تاریخی کمک بزرگی به حساب می آیند. چرا که برخی اطلاعات نوشتاری به جا مانده از بدو پیدایش و یا در طول تاریخ دستخوش تغییرات گردیده و گاهی اوقات به شیوه ای نادرست نگاشته شده اند. یا آن چنان منحصر و پراکنده اند که تنها می توان با مراجعه به سکه ها ارتباطی بین آن ها ایجاد نمود و در مواردی به تصحیح مطالب سست و بی پایه پرداخت. اما مشکل اینجاست که، سکه ها در مجموعه ها و مخازن موزه های مختلف نگهداری می شود و دسترسی به همه این مخازن برای محققین سکه شناس امکان پذیر نیست، لذا موزه ها باید با تهیه فهرست نامه از سکه های مجموعه خویش، در جهت بررسی هر چه بیشتر این اسناد با محققین علم سکه شناسی همکاری نمایند، در همین راستا موزه گنجعلیخان کرمان در اقدامی نو، برای اولین بار در کرمان در صدد تهیه فهرست نامه و معرفی سکه های تاریخی و اسلامی خویش بر آمده است و این پایان نامه دستاورد این اقدام نو می باشد که امید است گامی در جهت اقدام مشابه دیگر موزه ها در استان باشد. با توجه به مطالعات و تحقیقات انجام شده بر اساس طبقه بندی، گونه شناسی و گونه شناختی مشخص شد که سکه های موجود در موزه گنجعلیخان شامل 442 سکه مختلف و متنوع است که از نظر تاریخی از دوره سلوکی شروع می شود و تا پایان دوره پهلوی خاتمه می یابد که از نظر زمانی تاریخ 1357 ه ش – 331 ق م را در بر می گیرد.