نام پژوهشگر: الهه انصاری پور

طراحی محور پیاده خیابان سپاه، براساس نقش تضاد و هماهنگی در طراحی فضاهای شهری. مورد مطالعه: میدان نقش جهان اصفهان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده هنر و معماری 1391
  الهه انصاری پور   محمود نصیری انصاری

انسان از آغاز خلقتش تا کنون، از راه رفتن در مسیرهای مختلف بهره مند بوده و در شرایط متفاوتی از توانائی جسمی خود برای جابجائی خویشتن استفاده کرده است. در تمامی سرزمین ها و تمامی انسان ها از خرد تا کوچک از سالم تا ناتوان همه و همه به نحوی با راه رفتن حضور خود را در جامعه اعلام کرده اند. این ساده ترین راه برای نقل و انتقال بشر می باشد. از گذشته تا کنون و با شکل گیری فرهنگ شهروندی و گسترش آن تا دنیای مدرن امروزه بسیاری از تعاملات اجتماعی من جمله گردش، خرید، تفریح، تماشا و غیره توسط پیاده روی در مکان هائی امن انجام پذیرفته است. پیاده روها در بیشتر جوامع جزء اصلی شبکه معابر شهری و محلی برای استراحت ، تفرج و پیاده روی شهروندان محسوب می شود. تضاد و هماهنگی، مفاهیمی می باشند که از گذشته های دور درخور توجه در معماری و طراحی شهری بوده اند. امروزه با توجه به وجود ساختمان ها و فضاهای شهری کاملا متضاد با هم و یا کاملا هماهنگ در یک منطقه، ضرورت توجه به نقش این دو مفهوم و کاربرد و ترکیب آن ها به طور هم زمان برای تقویت و وحدت بصری در کالبد فضاهای شهری آشکار می گردد، که این خود ابزار حفاظتی برای کالبد فضاها و بناها در طی سالیان می گردد. متخصصان شهری باید بین کالبد فضاهای شهری ، ارتباط بصری کافی بوجود آورند تا حاصل شکلگیری مجموعه ای منجسم باشد که این انسجام باید ویژگیهای محیط و زمین را نیز تقویت و بهبود بخشد و یا حداقل الگوهای وحدت بخش مهم را حفظ نماید. در ایران و به خصوص اصفهان به دلیل موقعیت تاریخی و با توجه به مزایای پیاده راه از قبیل: تندرستی و کیفیت زندگی، آرامش، پاکیزگی هوا ، درآمدزائی، منظرسازی شهری، سرزندگی، جذب توریست، فرهنگ سازی، ایجاد بستری هویت مند...، پیاده کردن این محورها ضروری به نظر می رسد و با توجه به این که میدان نقش جهان، میدانی است تاریخی سیاسی حکومتی که دارای گردشگران بی شماری از دنیا می باشد. از این رو با در نظرگرفتن اهمیت میدان و توریستی بودن آن، و توجه به مسئله پیاده روی و تندرستی( تاثیر پیاده روی در کیفیت زندگی انسان ها)، قسمتی از خیابان سپاه که منتهی به میدان می گردد مکانی مناسب برای ایجاد محور پیاده است که مردم و حتی توریست ها علاوه بر استفاده از میدان و بخش تاریخی شهر، از مغازه ها و امکاناتی که در طول مسیر پیاده فراهم گردیده استفاده نموده و باعث رونق اقتصادی منطقه نیز خواهند شد و نیز طراحی محورهای پیاده با در نظر گرفتن سکانس های مختلف و کاربری هائی سازگار و پویا، می تواند فضاهائی مناسب برای تعاملات اجتماعی را فراهم نمایند. در راستای این پژوهش بخش اصلی از طریق مطالعات میدانی و بخش دیگر از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است و تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش تحلیلی و توصیفی صورت گرفته است. در این پژوهش تضادها و هماهنگی های میدان نقش جهان بررسی شده و در طراحی محور پیاده خیابان سپاه به کاربرده شده است.