مدیریت دانش به عنوان بحرانی ترین فاکتور برای کسب مزیت رقابتی سازمان ها شناخته شده است. پیشرفت های جدید در تکنولوژی اطلاعات، نوآوری و ابداع را در مدیریت دانش پشتیبانی می کند. به عبارت دیگر نوآوری های فناوری اطلاعات تبدیل به یک فاکتور حیاتی برای بقاء و موفقیت سازمان ها در عصر دانش شده است. وب معنایی یکی از تکنولوژی هایی است که مسیر جدیدی را در مدیریت دانش به وجود آورده است. تکنولوژی های جدید اطلاعاتی یک فاکتور مرکزی توانمند ساز نوآوری در مدیریت دانش است. (یک فاکتور مرکزی است که نوآوری را در مدیریت دانش توانمند می سازد). سازمان های بسیاری سیستم های مدیریت دانش را به عنوان یک روش سیستماتیک برای به کارگیری فناوری اطلاعات در مدیریت دانش معرفی کرده، طراحی و استفاده می کنند تا از منافع آن بهره برند. این سیستم ها، به سازمان ها در جهت افزایش قدرت رقابتی و کارایی شان کمک می کند. به هر حال محدودیت هایی در دستیابی به اهداف وجود دارد هدف این تحقیق تجزیه تحلیل محدودیت های سیستم های مدیریت دانش و پیشنهاد یک رویکرد برای به کارگیری وب معنایی برای مدیریت دانش است. برای شناسایی محدودیت ها در این تحقیق فاکتورهایی که بر روی عدم خشنودی و عدم رضایت کاربران سیستم های مدیریت دانش موثر است، در خلال یک مطالعه پیمایشی تجزیه تحلیل شده، و یک مدل ساختاری برای بررسی رابطه متغیرها و میزان تأثیر گذاری آن ها از طریق ضریب رگرسیونی ایجاد شد. پس از تجزیه و تحلیل یافته ها توسط نرم افزارهای spss و amos20 این نتایج حاصل شد که، جستجو، یکپارچگی، کارکرد نامناسب به صورت آماری مهم ترین فاکتورهای محدودیت برای کیفیت سیستم است. از سوی دیگر عدم اطمینان به دانش نیز مهم ترین فاکتور محدودیت کیفیت دانش است؛ و امنیت نیز مهم ترین فاکتور در محدودیت کیفیت خدمات می باشد. در فاز دوم پس از بررسی ادبیات نظری تکنولوژی وب معنایی، راهکارهایی در جهت رفع محدودیت های تکنولوژیکی مدیریت دانش جمع آوری گردید و جهت نظر خواهی در اختیار خبرگان قرار گرفت. به کمک آزمون دو جمله ای راهکارهایی که از نظر خبرگان موثر تر بودند شناسایی شدند و در انتها به کمک به کمک میانگین رتبه های و ضریب تغییرات و روش ادغامی برا راهکارها اولویت بندی شدند.