طراحیلرزهای سازه هابرمبنای مقاومت درمحدوده ی ارتجاعی نمیتواندپاسخ-گوی نیازهای واقعی سازه وبیانکننده ی رفتارواقعی آن درهنگام وقوع زلزله باشد. وازطرف دیگرمشخص گردیده که افزایش مقاومت دراجزای یک سازه الزامابه معنای افزایش ایمنی درآن نیست.در روش طراحی براساس مقاومت ، نیروی داخل اعضا به عنوان شاخص طراحی و مقاومت اعضا به عنوان حدود این نیرو در نظر گرفته می شوند. اما در روش طراحی براساس عملکرد، که بر رفتار غیرخطی سیستم های سازه ای در زلزله های شدید تاکید می کند، تغییر مکان به عنوان مناسب ترین شاخص رفتار شناخته می شود. مسائل مربوط به مهندسی عمران دارای عدم قطعیت های فراوانی است.درآئین نامه-های موجود باتعریف ضرایب افزایش بار وکاهش مقاومت ودرنهایت ضریب اطمینان سازه،عدم اطمینان-های مذکوررادرطراحی درنظرمی گیرند. این ضرایب نمی تواند بیانگرعدمقطعیت-هایموجوددربارگذاریومقاومت باشد،لذابه منظورفراهم آوردن یک طراحی باترازقابلیت اعتمادمطمئن،مشخصات سیستماتیک عدم قطعیت هادرمقاومت مواد،بارهایوارده به سازه،پارامترهای هندسی وتحلیل آماری داده هایک نیازمهم می باشد. هدف از این پژوهش بررسی سطح عملکرد مهاربند برون محور بصورت احتمالاتی است. با توجه به عدم قطعیت های موجود در پارامتر های مورد استفاده در تحلیل یک سازه، در این تحقیق پارامتر های تصادفی بار و مقاومت برای تحلیل نقطه عملکرد سازه با قاب های پنج، هشت و دوازده طبقه مورد بررسی احتمالاتی قرار گرفته است.در این تحلیل از روش تحلیل استاتیکی غیر خطی (بار افزون) با توجه به روش های طیف ظرفیت و ضرایب جابجایی با دو نوع الگوی بارگذاری متناسب با مود اول ارتعاش و بارگذاری یکنواخت استفاده گردیده است. پارامتر های مورد استفاده در تحلیل، به صورت مجزا و تاثیر همزمان پارامتر ها، مورد ارزیابی قرار گرفته، و با توجه به پارامتر های آماری میزان حساسیت و چگونگی تاثیر این پارامتر ها بر نقطه عملکرد سازه بررسی گردیده اند. نتایج بدست آمده نشاندهنده ی حساسیت بیشتر بار مرده نسبت به بار زنده و پارامتر های مقاومت تنش تسلیم و مدول الاستیسیته است. همچنین تاثیر همزمان بار مرده و زنده با توجه به ماهیت مشابه در چگونگی رفتار سازه بیشترین حساسیت را دارا می باشند.