این پژوهش به منظور مطالعه تاثیر عملیات اصلاح بیومکانیکی بر خصوصیات خاک در منطقه دشت کالپوش واقع در استان خراسان شمالی انجام شد. پس از تعیین واحدهای کاری در منطقه عملیاتی و مرتع شاهد اقدام به نمونه برداری به روش سیستماتیک تصادفی شد. به طوریکه موقعیت های مختلف شیب به صورت سیستماتیک انتخاب گشته و نمونه برداری از خاک مابین و زیربوته های آتریپلکس به همراه کنتورفارو به صورت تصادفی و در عمق 15-0 سانتی متری انجام شد. فاکتورهای خاک از قبیل اسیدیته، هدایت الکتریکی، ماده آلی، ازت، بافت، درصد رطوبت اشباع، وزن مخصوص ظاهری، آهک، پتاسیم، کلسیم، سدیم، منیزیم، cec، sar و esp در آزمایشگاه اندازه گیری شد. به منطور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تجزیه واریانس و آزمون توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که ماده آلی ، ازت و درصد رطوبت اشباع خاک در مرتع شاهد بیش از منطقه اصلاحی می باشد، ولی هدایت الکتریکی، اسیدیته و کاتیون های خاک منطقه اصلاحی بیشتر است. علت بیشتر بودن ماده آلی در مرتع شاهد در مقایسه با منطقه عملیاتی را می توان چرای دام از منطقه عملیاتی و همچنین تاثیر آللوپاتیک آتریپلکس بر پوشش گیاهی اطراف خود دانست که سبب کاهش پوشش گیاهی و تاثیر بر ماده آلی و ازت خاک شده است و همچنین درصد رس خاک نیز افزایش یافته است.