رود دره های شهری به عنوان یکی از ارکان اساسی ساختار شهر، ارزش های زیست محیطی و اقتصادی بسیاری را به همراه دارند. اما استفاده و دخالت های نامناسب می تواند از ارزش این عنصر حیات بخش شهری بکاهد. از جمله مهم ترین تهدیدهای قابل ملاحظه در این حوزه، تغییر در مقطع رودها و محصور کردن آن توسط دیواره های بتنی است که علاوه بر آسیب به بستر طبیعی، رود را از استفاده تفرجی خارج می سازد. این در حالی است که امروزه طراحی منظر اکولوژیک به عنوان یک رویکرد جدید به ارائه الگو ها و ضوابط طراحی منطبق بر محیط، با توجه به فرصت ها و تهدیدات موجود می پردازد و با استفاده بهینه از روابط موجود و اطلاعات دریافتی از مناظر طبیعی و انسان ساخت، در ایجاد پیوندی هم ساز و یکپارچه میان طبیعت و بستر فرهنگی و بومی منطقه سعی می نماید. بنابراین به نظر می رسد که استفاده از طراحی منظر اکولوژیک پایدار و منطبق بر محیط، راهبردی مناسب در برخورد و احیای رود ـ دره های شهری باشد. بدین منظور، تحقیق حاضر به چگونگی دستیابی به اصول و ضوابط طراحی منظر اکولوژیک رودـ دره های شهری با توجه به ارکان مطرح شده در طراحی پایدار منظر می پردازد. در این پژوهش از روش تحقیق نمونه موردی با استفاده از راهکارهای ترکیبی استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده آن است که، عناصر ساختاری منظر موجود در رودـ دره دارآباد را می توان به چهار دسته اصلی ا- پوشش گیاهی 2- شکل زمین 3- سطوح آبی و 4- عناصر انسان ساز (مصنوع) تقسیم نمود. ارائه راهبردها, راهکار ها و الگوهای طراحی منطبق بر محیط در قالب یک طرح راهبردی با توجه به چارچوب طراحی منظر اکولوژیک پایدار در سه پهنه عملیاتی حفاظتی، مرمتی و تفرجی و با توجه به چهار دسته فوق صورت گرفته است که در این پژوهش بدان پرداخته می شود.