پنهان نگاری هنر مخفی کردن اطلاعات در شیء دیگر، مانند یک فایل متنی، یک تصویر یا یک فایل ویدئویی است، به طوری که هیچ شخص غیر مجازی نتواند وجود ارتباط را شناسایی کند. در این پایان نامه روش جدیدی برای پنهان نگاری در تصاویر ارائه شده است که در این روش با استفاده از تئوری آشوب و الگوریتم ژنتیک، بیت های پیام طوری به هم میریزند که تصویر بعد از تعبیه، حداقل تغییر را داشته باشد. در این روش همچنین از ویژگی لبه ها در تصویر استفاده شده است. به دلیل اینکه سیستم بینایی انسان نسبت به تغییرات در لبه ها حساسیّت کمتری دارد، بیت های بیشتری از پیام در قسمت های لبه تصویر می شود. ظرفیت، نامحسوس بودن و مقاومت معیارهای ارزیابیِ اکثرِ روش های پنهان نگاری هستند. نامحسوس بودن میزان تغییراتِ شیء پوشش را بعد از تعبیه ی پیام محاسبه می کند. ظرفیت میزان توانایی تعبیه ی پیام و مقاومت ایستادگی روش پنهان نگاری مورد نظر در مقابل روش های نهان کاوی را تعیین می کند. در نتایج روش پیشنهادی خواهیم دید که به ازای تعبیه ی تقریباً هشتصد هزار بیت در یک تصویر، تغییرات ناچیزی در تصویر به وجود می آید که این تغییرات توسط چشم انسان به هیچ وجه قابل تشخیص نخواهد بود. همچنین میانگین تشخیص سه روش نهان کاوی معروف به روی تصاویری که در 30% پیکسلهای آن اطلاعات تعبیه شده تنها 18% میباشد که این میزان تشخیص بسیار ناچیز است. به بدین ترتیب روش پیشنهادی هم امنیّت و مقاومت بالایی دارد و هم توانایی تعبیه ی حجم بالایی از بیت های پیام دارد.