باتوجه به اهمیت همیشگی و همه گیر جامعه پذیری سازمانی، هدف پژوهش حاضر بررسی سازوکار تعاملی پیش آیندهای سلسله مراتبی جامعه پذیری برای اثرگذاری بر پی آمدهای اولیه و ثانویه ی جامعه پذیری است. در یک پیمایش مقطعی، تعداد 253 کارمند تازه وارد (176 مرد و 77 زن) بانک های خصوصی شهرستان مشهد، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه ی اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس های تاکتیک های جامعه پذیری نهادی، تاکتیک های فراکنشی، پی آمدهای فراکنشی و پی آمدهای جامعه پذیری با تأیید مجدد پایایی و روایی، جمع آوری شده و توسط مدل یابی معادله ی ساختاری با نرم افزار تحلیل ساختارهای گشتاوری تجزیه وتحلیل شدند. همچنین، به منظور بررسی نقش متغیرهای تعدیل کننده، میانجی گر و کنترل، رگرسیون چندگانه ی سلسله مراتبی به کار گرفته شد. یافته های مطالعه ی اصلی نشان داد که مدل اصلاح شده ی فرض پژوهش، برازش مطلوبی به داده های مشاهده شده دارد و ضرایب روابط بین متغیرها قابل بررسی است. یافته ها بدین شرح بود: 1) تاکتیک های جامعه پذیری نهادی، به طور مستقیم بر پی آمدهای جامعه پذیری اثر می گذارد و نیز به طور غیرمستقیم و ازطریق تاکتیک های جامعه پذیری فراکنشی؛ 2) تاکتیک های جامعه پذیری فراکنشی علاوه بر مسیر مستقیم، به طور غیرمستقیم و ازطریق متغیر واسطه ای پی آمدهای فراکنشی نیز بر پی آمدهای جامعه پذیری اثر می گذارد؛ 3) تاکتیک های نهادی و پی آمدهای فراکنشی، به ترتیب اثری کاهنده و افزاینده بر رابطه ی بین تاکتیک های فراکنشی و پی آمدهای جامعه پذیری دارند؛ و 4) سن وسال تازه واردان و سابقه ی شغلی آن ها، برای کنترل اثر تاکتیک های نهادی بر تاکتیک های فراکنشی به لحاظ آماری معنی دار هستند. نتایج جزئی تر این است که به منظور جلوگیری از خنثی سازی تلاش های جامعه پذیری، تاکتیک های جامعه پذیری نهادی می باید برای مدت زمانی محدود به مورد اجرا گذارده شوند. همچنین، برای افزایش اثر رفتارهای فراکنشی تازه واردان ازطریق فراهم سازی پی آمدهای فراکنشی، آموزش خودی ها و عاملان جامعه پذیری الزامی است. درکل، نتایج این پژوهش با یافته های مطالعات قبلی سازگار می باشد. مدل اصلاح شده و نهایی پژوهش، سازوکارهای تعاملی بالقوه ای را به تصویر می کشد که بدان وسیله پیش آیندهای سازمانی و فردی جامعه پذیری در بافتار فرهنگی ایران بر پی آمدهای مثبت جامعه پذیری اثر می گذارند. این عوامل می توانند میزان بالایی از تغییرپذیری پی آمدهای جامعه پذیری در بانک های خصوصی را تبیین نمایند. درنهایت، با درنظرداشتن یافته ها و محدودیت های پژوهش، الزامات هنجاری جامعه پذیری در قالب پیشنهاداتی کاربردی جمع بندی شده و با فراخوان هایی برای پژوهش های آتی نتیجه گیری شد.