ذخیره هیدروژن برای فناوری پیل سوختی از اهمیت بسزایی برخوردار است. منیزیم از جمله مواد ذخیره ساز هیدروژن به صورت جامد است که در سال های اخیر به علت ظرفیت بالای ذخیره هیدروژن، قیمت مناسب و فراوانی در طبیعت، بسیار مورد توجه قرار گرفته است، ولی هیدرید شدن منیزیم (هیدروژناسیون) به آهستگی انجام می شود و به دمای بالایی نیز نیاز دارد. تحقیقات زیادی برای رفع این معایب انجام شده است. هدف از انجام این پژوهش، تولید ترکیبی از منیزیم و بهبوددهنده های نیکل، اکسید نیوبیوم و گرافیت با بیشترین ظرفیت و سرعت جذب می باشد که در این راستا و برای رسیدن به پودری با ذرات ریزتر از آسیای گلوله ای سیاره ای با سرعت های متفاوت 250 و rpm 300 و زمان های خردایش 20 ، 30 و 50 ساعت با نسبت وزنی گلوله به پودر 20 به 1 استفاده گردید. برای ارزیابی اندازه ذرات و ریخت شناسی پودرهای آسیا شده از آنالیزهای توزیع اندازه ذرات (psa) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) استفاده گردید که در نهایت شرایط بهینه آسیا، سرعت rpm 250 و زمان خردایش 50 ساعت بدست آمد. برای بررسی میزان جذب هیدروژن توسط ترکیبات، دستگاه سیورت ساخته شد و به منظور تعیین فاز، آنالیز پراش اشعه ایکس (xrd) بعد از جذب انجام گرفت. میزان جذب در ترکیبات mg+10%wt x (x= ni, g, nb2o5)، mg+5%wt x+5% y (x,y= ni, g, nb2o5) وmg+5%wt ni+5%wt g+5%wt nb2o5 ارزیابی گردید که بیشترین میزان جذب هیدروژن (%69/5 وزنی)، با استفاده از ترکیب mg+10%wt g در دمای ?c 200 و فشار bar 40 بدست آمد. همچنین تاثیر تغییرات فشار و دمای جذب بر سرعت و مقدار جذب ترکیبات بررسی گردید، نتایج نشان داد که افزایش فشار از 20 تا bar 40 باعث افزایش میزان جذب و سرعت آن شده، ضمنا افزایش دما رابطه مستقیم با میزان جذب و رابطه معکوس با سرعت جذب دارد.