نام پژوهشگر: جمال اعلایی

مطالعه رفتار رئولوژیکی سوسپانسیونهای پلی اکریل آمید درحضورنانوذرات سیلیکاتی وپلی اتیلن اکساید درحضور نانوذرات دی اکسید تیتانیوم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اراک - دانشکده مهندسی 1391
  سیده نرگس اولیایی   جمال اعلایی

سوسپانسیونهای آبی نانوذرات از اهمیت زیادی در صنایع مختلفی همچون سیمان، رنگ ، نفت و گاز، سرامیک، تصفیه آب ، کشاورزی برخوردارند. با مطالعه رفتار رئولوژیکی سوسپانسیونهای غلیظ نانوذرات درحضور ماکرومولکولها می توان اطلاعات مفیدی در زمینه طراحی تجهیزات آماده سازی و فرآیند آنها کسب کرد. در این پژوهش، سوسپانسیونهای آبی نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم / پلی اتیلن اکساید و نانوذرات سدیم مونت موریلونیت/پلی اکریل آمیدسولفونه تهیه و رفتار پایداری و رئولوژیکی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. مشاهدات بصری سوسپانسیونهای آبی نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم درحضور پلی اتیلن اکساید بیانگر آن بودکه پلی اتیلن اکساید باوزن مولکولی کم تر پایدارکنندگی بهتری در مقایسه با پلی اتیلن اکساید باوزن مولکولی بیشتر دارد. این درحالیست که سوسپانسیونهای حاوی نانوذرات سدیم مونت موریلونیت در حضور محلولهای آبی پلی اکریل آمیدسولفونه در تمامی نسبتها ازپایداری قابل توجهی برخوردار بودند. نتایج رئولوژیکی سوسپانسیونهای آبی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم درحضور پلی اتیلن اکساید نشان دادکه افزایش غلظت نانوذرات و پلیمر منجربه افزایش پارامترهای رئولوژیکی همچون ویسکوزیته، تنش برشی ،تنش تسلیم، مدول ذخیره واتلاف می-شوند. مشاهده شد که با افزایش غلظت نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و پلیمر تبعیت از قانون کاکس-مرز افزایش می یابد. نتایج آزمونهای تفرق نور(dls ) نشان داد که افزایش غلظت پلیمر نسبت به افزایش غلظت نانوذرات دی اکسید تیتانیوم تاثیر چشمگیری بر افزایش اندازه ذرات در سوسپانسیونهای آبی نانوذرات دی اکسیدتیتانیوم / پلی اتیلن اکساید دارد. در سوسپانسیونهای نانوذرات سدیم مونت موریلونیت/پلی اکریل آمیدسولفونه مشاهده شد که درهمه غلظتهای پلی اکریل آمید سولفونه که خواصی مانند ویسکوزیته و تنش برشی، مدول ذخیره واتلاف با افزایش غلظت نانوذرات خاک رس ابتدا کاهش وسپس افزایش می یابند. با افزایش غلظت پلیمر میزان ویسکوزیته برشی وتنش تسلیم افزایش یافته و رفتار الاستیک گونه برسوسپانسیونها حاکم می شود. با افزایش دما برهمکنشهای ذره-پلیمر کاهش یافته و منجربه کاهش مشخصه های رئولوژیکی یاد شده می شود. با افزایش غلظت نانوذرات خاک رس انحراف از قانون کاکس-مرز دیده شد ولی با افزایش غلظت پلیمر تبعیت از این قانون نیز افزایش یافت. نتایج dls سوسپانسیونهای آبی نانوذرات سدیم مونت موریلونیت/پلی اکریل آمیدسولفونه -نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات خاک رس وپلیمر اندازه ذرات درسوسپانسیونها افزایش می یابد.