پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین نیازهای آموزشی اساتید گروه معارف دانشگاههای سطح استان تهران شامل صلاحیت های دانشی، نگرشی و مهارتی صورت گرفته است. این پژوهش از جهت هدف از نوع کاربردی و از جهت ماهیت و کنترل متغیر از نوع توصیفی و از جهت نوع توصیف در دسته پیمایشی یا زمینه یابی قرار می گیرد. روش جمع آوری داده ها، تلفیقی از روش اسنادی و میدانی بوده و نمونه گیری نیز به روش تصادفی، از بین اساتید در دسترس انجام گرفته است. برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که با توجه به میانگین تجربی نظرات، اساتید معارف در 18عنوان ارتقاء دانش را برای خود ضروری دانسته اند که این عناوین به ترتیب شامل شبهات و مسائل روز ، محصولات تولید شده در رابطه با موضوع درسی، جریان شناسی فکری و سیاسی ایران و جهان، انسان شناسی و روانشناسی جوانان، روش ها و فنون مشاوره، مراکز و موسسات تخصصی در رابطه با موضوع درسی، جامعیت نسبی در معارف اسلامی، ارتباط درس تخصصی مورد تدریس و سایر علوم، سیاست های فرهنگی و آموزشی معارف اسلامی، سوادرایانه ای، موضوع درسی مورد تدریس، روانشناسی یادگیری، تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی، فلسفه تعلیم و تربیت، روش تدریس تخصصی، چگونگی ارتباط موثر، انواع روش های تدریس و سازماندهی محتوا می باشد. همچنین اساتید معارف 24 مهارت را برای خود ضروری دانسته اند که به ترتیب عبارت است از توسعه تقوا، مهارت های توانایی برپایی و مدیریت وبلاگ، استفاده از برنامه excell ، بیان مثال های کاربردی ، توانایی جاذبه و نفوذ کلام، استفاده از برنامه پاورپوینت، توسعه ایمان و اعتقاد، مهارت ترجمه قرآن و نهج البلاغه، استفاده از برنامه word، ایجاد کار گروهی، استفاده از ویدئو پروژکشن، ارائه چارچوب کلی درس در آغاز تدریس، روش تحقیق در منابع دینی ، تایپ ، استفاده از آمارتوصیفی و استنباطی، خلاصه نویسی و جمع بندی مناسب، تهیه و تنظیم کاربردی محتوا، توانایی مشارکت دادن فراگیران در آموزش ، مهارت های ارتباط موثر، توانایی جستجو و تحقیق از اینترنت، مطالعه موثر، قدرت تحلیل کتب درسی و مهارت ارائه کامل مطالب ارائه شده. لذا به دست اندرکاران گروه معارف پیشنهاد می شود، جهت ارتقاء کارآیی اساتید گروه معارف دوره های آموزشی با سرفصل های فوق الذکر و با هدف توسعه دانش و مهارت برای اساتید گروه معارف تدار ک ببینند. همچنین با توجه به یافته های پژوهش، اساتید نمونه تحقیق از کلیه نگرش های علاقه به تدریس،علاقه به موضوع، نگرش سیستمی، نگاه پدرانه به دانشجو و علاقه به دانشگاه و دانشجو در حد بالاتر از متوسط برخوردار بوده و نیاز به برنامه ریزی در جهت ارتقاء نگرش ها وجود ندارد.

هدف از این تحقیق بررسی کمی و کیفی برنامه های تربیت دینی دانش آموزان،شناسایی میزان تاثیر هر یک از عوامل منش،دانش،بینش و روش در تربیت دینی و اطلاع از میزان تفاوت نگرش مدیران،معاونان، نماینده دبیران ومربیان پرورشی نسبت به تاثیر هریک از عوامل ذکر شده است. روش تحقیق از نوع زمینه ای (پیمایشی) است و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه نگرش سنج بوده است که بین جامعه آماری که شامل تمامی اعضای ستاد تربیتی مدارس راهنمایی شهر جیرفت می باشند توزیع گردید. در این تحقیق پنج فرضیه اصلی وجود دارد که برای واکاوی حد و مرز بین مفاهیم آنها در ابتدا به بررسی مفاهیم اساسی تربیت دینی پرداخته می شود. سپس رابطه ی بین متغییر های منش،دانش،بینش و روش در فرضیات تحقیق از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی(تحلیل واریانس،آزمون t) مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ونیز نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در میانگین نگرش اعضای ستاد تربیتی در پاسخ به سوالات هر کدام از چهار متغیر (منش،دانش،بینش و روش)وجود ندارد، لیکن بین نگرش اعضای ستاد تربیتی با رشته تحصیلی متفاوت، مدرک تحصیلی متفاوت و سنوات خدمت متفاوت نسبت به تاثیر چهار متغیر (منش،دانش،بینش و روش ) تفاوت وجود دارد. روش جمع آوری اطلاعات: از طریق پرسشنامه نگرش سنج محقق ساخته با 50 سوال که اعتبار و روایی آن محاسبه گردیده است جمع آوری شد. نتایج تحقیق: در ارتباط با فرضیه شماره 1 با توجه به محاسبه تحلیل واریانس تفاوت معنی داری بین نگرش های اعضای ستاد در پاسخ به سوالات متغیرهای منش، دانش، روش و بینش دیده نشده است. در ارتباط با فرضیه شماره 2نتایج نشان داد که فرض صفر رد شده و بین نگرش اعضای ستاد تربیتی با رشته های مختلف تفاوت معنی داری وجود دارد. در ارتباط با فرضیه شماره 3 پس از انجام تحلیل واریانس فرض صفر رد شده و تفاوت معنی داری بین نگرش اعضای ستاد تربیتی با مدرک تحصیلی متفاوت نسبت به 4 عامل مطروحه وجود داشت. در ارتباط با فرضیه شماره 4 نتایج نشان داد که فرض صفر رد شده و دبیرستانهای دخترانه نگرش مثبت تری نسبت به تأثیر منش، دانش و بینش در تربیت دینی دارند. در ارتباط با فرضیه 5پس از انجام تحلیل واریانس فرض تحقیق تأیید شده و تفاوت معنی داری وجود داشت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه برداشت دانش آموزان 6 الی 15 ساله شهر تهران از مفهوم خدا با تحول اخلاقی-اجتماعی آنان می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی – همبستگی و پیمایشی صورت گرفته است. جامعه ی آماری شامل کلیه کودکان و نوجوانان 6 الی 15 ساله ساکن شهر تهران که در مدارس ابتدایی ـ راهنمایی و متوسطه مشغول تحصیل می باشند ،بوده است. نمونه این پژوهش 200 نفر از کودکان و نوجوانان دختر و پسر 6 الی 15 ساله ساکن در شمال و جنوب تهران هستند که با روش تصادفی انتخاب شده اند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های «مفهوم خدای لارنس»، «قضاوت اخلاقی کهلبرگ» و «رشد اجتماعی وایلند» می باشند؛ روایی ابزار تحقیق با نظر اساتید راهنما و مشاورو جمعی از دانشجویان دکتری رشته برنامه ریزی درسی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های "مفهوم خدای لارنس"، "قضاوت اخلاقی کهلبرگ"و"رشد اجتماعی وایلند"به ترتیب برابر با 739 / 0،708/0 و 766 / 0 بدست آمده است. نتایج فرضیات تحقیق نشان دادند بین متغیرهای تحول اخلاقی-اجتماعی با سن و جنس آزمودنی هاو برداشت کودکان و نوجوانان از مفهوم خدا با مولفه های آن و وضعیت اقتصادی و اجتماعی و جنس آزمودنی ها با برداشت کودکان از مفهوم خدا به دلیلvalue p-پائین تر از 05/0رابطه معنادارومثبت وجود دارد،اما بین دو متغیر مفهوم خدا وسن باp-valueپائین تر از 05/0رابطه معنا دار و منفی وجود دارد و در نهایت بین متغیرهای مفهوم خدا و تحول اخلاقی-اجتماعی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی آزمودنی ها با تحول اخلاقی – اجتماعی با value p-بالاتر از 05/0 رابطه معناداری وجود ندارد.