حقوق تأمین اجتماعی در کشورهای مختلف متناسب با ساختار نظام تأمین اجتماعی آنان نهادینه شده و موسسات و صندوق های دولتی و غیردولتی عهده دار ارائه خدمات تأمین اجتماعی به مردم گردیده اند که در کشور ما این مهم بر عهده صندوق هایبیمه ای دولتی و غیر دولتی و سازمان ها و موسساتی همانند سازمان تأمین اجتماعی و سازمان بازنشستگی کشوری می باشد. آنچه که در این پژوهش مد نظر ما بوده، سازمان تأمین اجتماعی است که جنبه های مختلف آن در دو بخش مجزا مورد بررسی قرار گرفته است بدین نحو که در بخش اول که شامل سه گفتارمی باشد، تاریخچه، مبانی و ویژگی های نظام تأمین اجتماعی، جایگاه تأمین اجتماعی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، جایگاه سازمان تأمین اجتماعی در نظام حقوق اداری ایران و حوزه فعالیت، مشمولین، اهداف و وظایف سازمان تأمین اجتماعی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و آنگاه در بخش دوم به آثار وصف عمومی و غیردولتی بر نظام حقوقی حاکم بر سازمان تأمین اجتماعی پرداخته شده است که در آن شخصیت حقوقی سازمان، امکان ارائه خدمات عمومی و بهره مندی از امتیازات قدرت عمومی، استقلال اداری و مالی و نظارت قدرت عمومی بر عملکرد سازمان تأمین اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته است. نهایتاً آنچه که به عنوان نتیجه از مباحث ذکر شده استنباط گردیده، آن است که سازمان تأمین اجتماعی به عنوان مهمترین نهاد نظام تأمین اجتماعی کشور و به عنوان یک موسسه عمومی غیردولتی در حوزه ی امور بیمه ای فعالیت گسترده ای دارد و اهداف و وظایف او به دو دسته عمده ارائه خدمات بیمه ای و تمرکز وجوه و درآمدها و سرمایه گذاری از محل آنها تقسیم می شود و دیگر آن که ویژگی عمومی و غیردولتی بر نظام حقوقی حاکم بر سازمان تأمین اجتماعی آثاری را به دنبال می آورد کهارتقای شخصیت حقوقی مستقل، امکان ارائه خدمات عمومی و بهره مندی از امتیازات قدرت عمومی، استقلال اداری و مالی و نظارت قدرت عمومی بر عملکرد سازمان تأمین اجتماعی، از جمله آنها می باشد.