در رابطه با رشد عرضی نتایج حاصل حاکی از وجود سازوکار چین خوردگی جدایشی در فارس ساحلی و تغییر سازوکار از مهاجرت لولا به چرخش یالها در نتیجه عملکرد گنبدهای نمکی و تغییر کارایی افق های جدایش پذیر موجود در پوشش رسوبی است. در مبحث رشد جانبی نحوه قطعه بندی ، جهت رشد ، نحوه اتصال قطعات مختلف چین ها در جنوب شرق زاگرس بررسی شده است. شواهد حاصل نشان می دهد که دیاپیر های نمکی موجود در منطقه مهم ترین عامل کنترل کننده جهت رشد، قطعه بندی, نحوه اتصال چین ها به یکدیگر است.