هدف از این پژوهش بررسی رابطه اهمال کاری و میزان استفاده از سبک های دفاعی در مادران با اهمال کاری و میزان استفاده از سبک های دفاعی در دختران نوجوان بود. نمونه مورد بررسی 372 نفر که نیمی دختر دبیرستانی و نیمی مادرانشان بودند. پرسشنامه های سبک های دفاعی اندروز، سینگ و بوند (1993) و مقیاس اهمال کاری تاکمن (1991) بین آزمودنی ها توزیع شد. داده های به دست آمده از طریق ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه، تی مستقل و تحلیل واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه های معنادار بین اهمال کاری مادران با اهمال کاری دختران، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدیافته در مادران با میزان استفاده از سبک دفاعی رشدیافته در دختران، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدنایافته در مادران با میزان استفاده از سبک دفاعی رشدنایافته در دختران و میزان استفاده از سبک دفاعی نورتیک در مادران با میزان استفاده از سبک دفاعی نوروتیک در دختران بود. همچنین از بین سبک های دفاعی، بهترین پیش بینی کننده اهمال کاری در کل آزمودنی ها، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدنایافته در آنان بود، بهترین پیش بینی کننده اهمال کاری دختران، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدنایافته در آنان، بهترین پیش بینی کننده سبک دفاعی رشدنایافته در دختران، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدیافته در آنان، و بهترین پیش بینی کننده سبک دفاعی نوروتیک در دختران، میزان استفاده از سبک دفاعی رشدیافته در آنان بود.