تاقدیس های شاویش-تنوش و کمر دراز در محدوده ایذه با موقعیت جغرافیایی 45°49 تا °50 طول شرقی و35°31 تا 53°31 عرض شمالی، در جنوب غرب ایران به فاصله 5 کیلومتری جنوب غرب شهرستان ایذه و 200 کیلومتری شمال شرق اهواز در شرق استان خوزستان می باشد. همچنین این محدوده از لحاظ حوضه آبریز نیز، جزء حوضه آبریز رودخانه کارون میانی بحساب می آید. بررسی نوسانات سطح آب چاه های آهکی چاه های شماره 1 تا 4 ایذه در محدوده تاقدیس کمردراز طی 5 سال خشکسالی اخیر، افتی حدود 5 متر از خود نشان می دهند که بیانگر کارستیفیکاسون بالا و تخلخل نوع غاری و پتانسیل بالای آّب زیرزمینی در منطقه است که خود معلول فعالیت بالای تکتونیک در منطقه می باشد. چاه های شماره 5 تا 8 در محدوده تاقدیس شاویش - تنوش طی این مدت، افتی برابر 140 متر داشته اند که نشان از آبدهی کم سازند ایلام سروک و تخلخل نوع درزوشکافی می باشد. سونداژهای ژئوفیزیک تک بعدی و توموگرافی دو بعدی از محدوده چاهها و لاگهای آنها نیز تأیید کننده این موضوع می باشد همچنین هیدروژئولوژی منطقه ایذه، از دیدگاههای چینه شناسی، زمین شناسی ساختمانی، ژئومورفولوژی و تاثیر سازند ها بر ‏کیفیت منابع آب مورد بررسی قرار گرفت رخداد پدیده-های ساختمانی نظیر چین خوردگی ها (مانند تاقدیس شاویش تنوش، کمردراز)، گسل معکوس هلایجان که بخشی از گسل امتدادلغز ایذه است، درزه ها و شکستگی ها از نوع مورب در نتیجه فعالیتهای تکتونیکی از یک سو و ریزش های جوی مناسب از سوی دیگر، شرایط مناسبی برای توسعه آبخوان کارستی در منطقه ایجاد کرده است مطالعات هیدروشمیایی بر اساس نتایج آنالیز نمونه های آب انجام شده و تغییرات کیفی از لحاظ مکانی و ‏زمانی مورد بررسی قرار گرفت. در تمام بخش های منطقه، به علت عدم سازند گچساران کیفیت آب زیرزمینی بسیار مطلوب است اما به سمت ناودیس نعل اسبی غلظت بالای نیترات آب زیرزمینی حاصل استفاده از کود های نیتراته در کشاورزی، کیفیت آب نامطلوب می گردد. رخساره بی کربناته درتمام منطقه مورد مطالعه مشاهده می شود. تیپ آب چاه و چشمه ها، بیکربناته کلسیک می باشد. نمونه های آب منطقه، نسبت به ژیپس تحت اشباع و نسبت به کلسیت و دولومیت( به جز چاه ها) اشباع و فوق اشباع هستند. تمامی چاه ها و چشمه های منطقه از کیفیت مناسبی برای شرب برخوردارند.