تاکنون تلاش های زیادی در جهت بهبود ویژگی های فارماکوکینتیک و ایمونولوژیک آنزیم ضد سرطان ال- آسپاراژیناز با ایجاد بیوکانژوگه های مختلف صورت گرفته است. اخیراً استفاده از نانو ذرات فلزات در بسیاری از رشته ها به علت کاربردهای نوین و متعدد آنها مورد توجه قرار گرفته است. کاربرد نانو ذرات طلا به عنوان ناقل در تحویل داروهای ضد سرطان و الحاق آنها با پروتئین های مختلف سبب توجه ویژه ای به آنها شده است. استفاده از کلوئیدهای طلا به منظور بهسازی به علت ساخت راحت، سمیت سلولی پایین، سازگاری بیولوژیکی، نفوذ پذیری بالای بافتی، شکل کروی با اندازه ی یکسان و بهسازی سطحی آسان بسیار رایج می باشد. در این مطالعه بیوکانژوگه ی آنزیم آسپاراژیناز- نانو ذرات طلا توسط رابط پلی اتیلن گلیکول تیول تولید و خواص فیزیکوشیمیایی و فاکتورهای کینتیکی آن تعیین گردید. آنزیم به پلی اتیلن گلیکول تیول با نسبت های 1:1 و 1:2 در دو دمای 37 و 50 درجه سانتی گراد الحاق شد. آنزیم های بهسازی شده در دمای 37 درجه سانتی گراد در هر دو نسبت در مقایسه با آنزیم طبیعی و آنزیم های بهسازی شده در دمای 50 درجه سانتی گراد خصوصیات فیزیکوشیمیایی بهتری نشان دادند. از این رو به منظور الحاق با نانو ذرات طلا از آنزیم های بهسازی شده در دمای 37 درجه سانتی گراد استفاده گردید. آنزیم الحاق شده با پلی اتیلن گلیکول تیول به نانو ذرات طلا با دو نسبت 3250 :1 و 6750 :1 نانو ذرات به گروه-های تیولی در دمای 37 درجه سانتی گراد الحاق شد. km آنزیم الحاق شده با نانو ذرات طلا (67/9) تقریباً نصف km آنزیم طبیعی (28) بود که بیانگر افزایش میل ترکیبی آنزیم به سوبسترا پس از الحاق با نانو ذرات طلا می باشد. آنزیم بهسازی شده ثبات حرارتی بالاتر و طیف ph بهینه ی وسیع تری نسبت به آنزیم طبیعی نشان داد. به طور کلی نتایج این مطالعه مشخص ساخت که بهسازی آنزیم با نانو ذرات طلا سبب تولید یک محصول جدید پایدار با خصوصیات کینتیکی و بیوشیمیایی بهتر می گردد که ممکن است در آینده به منظور اهداف درمانی به کار برده شود.