سلول های خورشیدی چند چاه کوانتومی از سال ها پیش به عنوان روشی برای افزایش بازدهی و از بین بردن محدودیت بازدهی نمونه های بدون چاه مطرح شدند. چاه های کوانتومی لایه های نانومتری هستند که حضور آنها در ناحیه ذاتی پیوند سلول خورشیدی موجب گسترده شدن پاسخ طیفی در رنج طول موجی وسیع و افزایش جریان اتصال کوتاه و همچنین افزایش بازدهی کوانتومی می شود. در این پایان نامه هدف بررسی عدم تقارن در چاه های کوانتومی سلول های چاه کوانتومی و تأثیر آن بر روی مشخصات سلول از جمله جریان اتصال کوتاه، ولتاژ مدار باز و بازدهی کوانتومی است. شبیه سازی بر روی سلول های با سیستم مواد alxgaas/gaas، gaas/inxgaas و gaaspx/inygaas صورت گرفته است و نشان داده شده است که ایجاد عدم تقارن در ناحیه ذاتی سلول خورشیدی چاه کوانتومی در پارامترهای عرض، عمق و تعداد چاه ها می تواند در نهایت موجب افزایش بازدهی کوانتومی شود. برای داشتن بازدهی بالاتر، از دو ماده znte و gasb به عنوان ماده سد و چاه استفاده شده است. با توجه به یافته های پژوهشی و ثابت شبکه تقریباً یکسان، این دو ماده توانایی رشد بر روی یکدیگر را دارند. این ساختار با توجه به افزایش جریان اتصال کوتاه و ولتاژ مدار باز در حد بهینه منجر به افزایش پاسخ طیفی سلول در رنج طول موجی وسیع و افزایش بازدهی کوانتومی سلول به حدود 27/29? شده است.