در آستانه ی هزاره سوم و با گذار جوامع به سوی جوامع دانش بنیان، سازمان ها به اهمیت مدیریت دانش و نقش انکارناپذیر آن در کسب و حفظ مزیت رقابتی پی برده اند. در این میان دانشگاه ها به عنوان قطب علمی هر کشور و یکی از مراکز اصلی تولید دانش و تربیت افراد دانش آموخته نقش بسیار مهمی را در پیشرفت روزافزون کشورها برعهده داشته و یکی از عوامل برتری کشورها محسوب می شوند. بنابراین نیاز به مدیریت دانش و سیستمی که مدیریت دانش را به شکلی صحیح در دانشگاه ها پیاده سازی کند از لازمه های موفقیت دانشگاه ها و روشی برای مدیریت بهتر و در نتیجه جذب و جلب دانشجویان بیشتر می باشد. در این میان فناوری اطلاعات به عنوان یکی از مهم ترین زیرساخت های مدیریت دانش نقشی انکارناپذیر در بهینه سازی سیستم مدیریت دانش و بهبود فرایندهای دانشی در سازمان به عهده دارد. پژوهش حاضر با هدف به کارگیری سیستم های اطلاعاتی مدیریت برای ارتقای مدیریت دانش در دانشگاه ها شکل گرفت. جامعه ی آماری کارکنان و اساتید واحدهای مرکز، غرب و شرق دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران و تعداد نمونه ??? نفر بوده است. جهت توصیف داده ها و مشاهدات پس از جمع آوری، بازبینی و ورود اطلاعات از نرم افزارهای آماری spss به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی بهره گرفته شده است. در آمار توصیفی از جداول فراوانی و درصد ها و در آمار استنباطی از آزمون فریدمن به منظور اولویت بندی گویه های ? شاخص موردبررسی استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که بین شاخص های اثرگذار بر مدیریت دانش که مورد بررسی قرار گرفته اند، تفاوت معنی داری وجود دارد. در این میان شاخص رهبری بالاترین اولویت و شاخص سیستم انگیزش و پاداش پایین ترین اولویت را به خود اختصاص دادند. در پایان راهکار و ابزارهای فناوری مناسب برای بهبود گویه های هر شاخص ارائه شده است.