بورس اوراق بهادار به عنوان یک بازار متشکل، خود انتظام و رسمی، مهم ترین متولی جذب و سامان-دهی صحیح منابع مالی مورد نیاز فعالیت های مولد اقتصادی است و با جمع آوری نقدینگی جامعه و فراهم نمودن زمینه خرید و فروش اوراق بهادار، ضمن به حرکت در آوردن چرخ های صنعت باعث تخصیص مناسب سرمایه و رشد و توسعه اقتصادی کشور می شود. اهمیت روز افزون بازار دارایی های مالی، بررسی مداوم پیرامون این بازارها را ضروری می سازد. این مطالعه به برآورد تجربی الگوی فاما در بازار بورس تهران و با استفاده از رویکردardl و با بهره گیری از نظریه پورتفوی و نظریه فیشر می پردازد. در این پژوهش از متغیرهای رشد نقدینگی، نرخ سود بانکی حقیقی و نرخ ارز به عنوان نماینده بخش پولی اقتصاد و از متغیرهای رشد تولید صنعتی و رشد تولید ناخالص داخلی به عنوان نماینده بخش واقعی اقتصاد استفاده می شود. این متغیرها به صورت فصلی و برای دوره زمانی( 1369:1- 1389:4 ) مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج بررسی نشان می دهد که در بازار بورس اوراق بهادار تهران متغیرهای بخش واقعی اقتصاد شامل تولید ناخالص داخلی و تولیدات صنعتی و متغیرهای پولی اقتصاد شامل نرخ ارز و نرخ بهره بلند مدت و تورم تأثیر معناداری بر شاخص قیمت بورس اورق بهادار تهران بر جای گذاشته اند. مطابق الگوی فاما متغیر تولید ناخالص داخلی( نماینده بخش واقعی اقتصاد) تأثیر مثبت و معنادار و متغیر نرخ بهره (نماینده بخش پولی) تأثیر منفی و معنادار بر بازدهی سهام در بورس اوراق بهادار دارند.