در این پایان نامه مسأله زمان بندی توزیع مواد خطرناک در نظر گرفته شده است. برای تضمین نسبی توزیع عادلانه خطر، برای هر مسیر یک حد آستانه تحمل خطر تعریف می شود. بعلاوه مخاطره هر مسیر نسبت به زمان، متغیر (پویا) ولی معلوم در نظر گرفته می شود. برای حل این مسأله، یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح دو هدفه که در آن توابع هدف، کمینه سازی زمان سفر و میزان خطر هستند، توسعه داده می شود. در نهایت جهت انتخاب روش حل مناسب برای مدل پیشنهادی، 3 الگوریتم فراابتکاری کلونی مورچگان 1، کلونی مورچگان 2 و الگوریتم ژنتیک برای یک مثال طراحی شده، بکار گرفته شده اند. نتایج از طریق طرح آزمایش آشیانی نشان می دهد که تفاوت معنا داری بین الگوریتم های حل وجود ندارد. ولی الگوریتم کلونی مورچگان 2 در مدت زمان کمتری به جواب مطلوب می رسد.