نیروها و حقایق فاش شده از چندین دهه ی پیش تاکنون مردم حرفهایی درباره امکان وجود ارتباط ذهنی بین انسان و گیاهان می شنوند. بسیاری با گیاهان و گلهایشان ارتباط برقرار می کنند آنگونه که گویی گلها معرف وجود یک نظریه ی واحد جهانی اند. ارتباط بین جزءِ و کل احتمالاً واپسین پیوندی است که نه انسانها و نه گیاهان نمی توانند از آن رهایی یابند. صدها هزار گیاه گلدار وجود دارند و فعالیت دائمی آنهاست که به نوع بشر اجازه زندگی می دهد. آنها نه تنها اتمسفر زمین را با جذب گازکربنیک و دفع کردن اکسیژن پالایش می کنند، بلکه از نخستین دوران تمدن بشری زینت بخش محیط اطراف انسان نیز بوده اند. امروزه بیش از هر زمان گلها دارای نقشی عمده درتمامیِ احوال زندگی می باشند. آنها سفیران عوطف، پیام آوران احساسات، حامل پیغامهایی رمزآلود بوده و تصاویری سمبولیک از اسرار، نیروها و ضعف های بشری هستند. آنها در تولدها و خاکسپاری ها، در یادبودها و ابراز عشقها، در بین ما حاضر بوده و به بیانی ساده تر در خدمت آسایش هر فرد هستند. گیاهان برحسب شکل، اندازه، سرزندگی، رنگ، شاخ و برگ و زیبایی گلهایشان فوق العاده متنوّع هستند. این گیاهان به جز جذابیت ظاهریشان که کاملاً وصف ناشدنی است، حامل نیروهایی هستند که اغلب به سختی قابل تصور است. برای سعی بهتر در فهم گیاهان ما یک به یک تا رسیدن به شناخته شده ترینِ آنها پیش می رویم و درعین حال به بررسی جداگانه ی ارتباط چند صد ساله ی آنها با اسطوره شناسی، مذهب، فلسفه ی باطنی، جادو و زبانهای اسرارآمیز می پردازیم. خواص پزشکی: از آغاز جهان، بشریّت گیاهان را برای پوشاندن خود، پناه گرفتن، ستایش خدایان و خصوصاً درمانِ خویش استفاده می کند. آنها در تولید منبع اصلی دارو، برای مقابله با بیماریهای بیشماری که جهان را در طی قرون تخریب کرده اند، متوقف نشده اند. همچنین با گذشت زمان دانسته های مرسوم و غالباً اسرارآمیز در مورد ماده ی موثر موجود، ریشه ها، ساقه ها، شاخ و برگ، دانه ها و البته گلهایشان شکل گرفته است. استفاده پزشکی از نباتات به شیوه های خارجی و داخلیِ بسیاری انجام می شود. از میان مهمترین نیروهای موثر گیاهان و شکوفه هایشان می توان موارد زیر را نام برد: مسکن : چیزی که درد را آرام می کند. ضدعفونی کننده : چیزی که میکروبها را از بین می برد. ضد گرفتگی عضلات : چیزی که اسپاسم و تشنج را آرام می کند. محرک جنسی : چیزی که تمایلات جنسی را تحریک می کند. ضد باکتری : چیزی که باکتریها را از بین می برد. ضد صرفه : چیزی که صرفه را آرام می کند. نیروبخش قلب : چیزی که به قلب نیرو و جان می دهد. کارمیناتیو : چیزی که گاز روده ها را از بین می برد. سپالیک : چیزی که سردرد را آرام می کند. کُلاگگ : چیزی که محرک تراوشات کیسه صفراست. تصفیه کننده : چیزی که خون را تصفیه می کند. پاک کننده : چیزی که زخم را پاکسازی می کند. ادرارآور : چیزی که باعث ادرار کردن می شود. دراستیک : چیزی که شدیداٌ مسهل است. تهوع آور : چیزی که باعث استفراغ می شود. اِمِناگگ : چیزی که باعث قاعدگی می شود. آرام بخش : چیزی که تعدیل کننده ی کارکرد اعضای بدن است. شدیداً ادرارآور : چیزی که باعث ادرارکردن می شود به طریقی که فرد اختیاری ندارد. اکسپکتورانت : چیزی که تسهیل کننده ی ترشحات برونشیت هاست. ضد تب : چیزی که با تب مبارزه می کند. روان کننده : چیزی که درمان کننده ی انسدادهاست. گالاکتاگگ : چیزی که تسهیل کننده ی تراوش شیر مادر است. هموستاتیک : چیزی که متوقف کننده ی خونریزیست. بالابرنده فشارخون : چیزی که فشار خون را افزایش میدهد. کاهنده فشارخون : چیزی که فشار خون را کاهش می دهد. ملیّن : چیزی که با یبوست مبارزه می کند. ماسیلاژینوز : چیزی که قسمتهای ملتهب بدن را آرام می کند. مسهّل : چیزی که به دفع کمک می کند. ضد التهاب : چیزی که از بین برنده التهاب است. محمّر : چیزی که خون را در مویرگها پیش می راند. آرامش بخش : چیزی که باعث آرامش روحی می گردد. اشتهاآور : چیزی که فعالیت معده را تسهیل می کند. تعرق آور : چیزی که تسهیل کننده ی تعرق است. تِنیفیوژ : چیزی که کرم تِنیا را از بین می برد. تاول زا : چیزی که بر روی بشره تاول ایجاد می کند. مرهم : چیزی که بهبود زخمها را تسهیل می کند. دیدگاه اسطوره شناسی: گیاهان و گلها منبع دانسته های سرّی و نظریه های اسرارآمیزی می باشند که مختصِ افراد آشنا به این امور است. گیاهان می توانند برای این افراد حفاظتهای فیزیکی و روانی به همراه بیاورند. امّا فقط این نیست. آنها در برابر حوادث، زهر، صاعقه، اقبالهای بد و طلسم ها نیز از ما محافظت می کنند. گلها همچنین بر حسب گونه، تنوّع و رنگ هایشان نیرویِ برانگیختن عشق و تقویت توانایی جنسی را دارا هستند و برای ماهرترین ها در بین این اشخاص، دارای نیرویی برای ظاهر کردن ارواح هستند. علفها و گلها مانند هر موجود زنده ی دیگری، دارای نوسانات خاصی هستند که برحسب جادوی گیاهان، باعث طبقه بندی آنها به گیاهان گرم یا سرد و یا بر طبق دلالتی دیگر، به گیاهان مونث یا مذکر می شود. این شکل از طبقه بندی از تکامل تئوری چهار عنصر نشأت گرفته است : زمین، هوا، آتش و آب، که گمان می رود، بیانگر تقسیمات عالم هستی می باشند. متخصصین معرف این امرند که حقیقت جهان ماشین وار نبوده و بیشتر شبیه به یک اندیشه ی عظیم است تا یک ماشین. . نیروهای جادویی: گیاهان و شکوفه هایشان همیشه مورد استفاده جادوگران و ساحران و طالع بینان و برخی کشیشان اَنیمیست بوده که جهت ساخت صافی ها، پمادها، بخورها، نیروهای اسرارآمیز بر طبق دستورالعملهای رمزآلود از آنها استفاده می کنند و هدف تحت تأثیر قرار دادن افکار و اعمال افراد مورد نظر و حتی تأثیر بر روند زندگی آنها است. استفاده از گیاهان و شکوفهایشان در مناسک سرّی یا اسرارآمیز به اشکال گوناگون صورت می پذیرد. . جوشانده: آبی که در آن یک یا چند گیاه حداقل سی دقیقه جوشانده شده اند. اکسیر: دارویی مایع که به واسطه یک یا چند گیاه که درآن حل شده اند ساخته شده است. پماد: روغنی با پایه گیاهی برای استعمال موضعی و خارجی. اسانسها: ترکیب چند جزء گیاهی که به آن روغنی به منظور ساخت یک خمیر اضافه می کنیم و نیت سوزاندن آن خمیر است. بخور: دارایی اصلی یک گیاه که به شکل دود، گاز و یا بخار استعمال می شود. روغنها: خیساندن گیاهان در روغنی گیاهی که از پانزده تا بیست و یک روز طول می کشد. دم کرده: مایعی برای خوردن که از ریختن مقداری آب جوش روی یک گیاه بدست می آید. استنشاق: نفوذ آنی که بواسطه مجاری تنفسی درماده معطر یک گیاه صورت و آن گیاه درآب سرد و یا جوش غوطه ور است. خیساندن: گیاهانی که دریک مایع سرد – آب، شراب، روغن– به مدت چند ساعت و یا چندین هفته غوطه ور بوده اند و نیت استخراج فرآورده ای انحلال پذیر از آن است. چرب کردن: مخلوط کردن قسمتهایی مشخص ازیک گیاه با روغن جهت ساخت خمیری که همراه یک تامپون خشک برروی قسمتی از بدن استعمال می گردد. مرهمها: مخلوط یک جسم چرب و گیاهانی که به شکل پودر درآمده اند جهت استعمال خارجی. اسپری کردن: استفاده از ماده ای رقیق شده که توسط یک اسپری به ابری از قطرات ریز تبدیل شده است. شربتها: حل کردن شکر در آبی که به آن جزء اصلی یک گیاه که دارای خواص دارویست اضافه شده است. رنگ: محلول الکل محتویِ جزء اصلیِ یک گیاه، که به واسطه ی خیساندن بدست آمده است. اساطیر و افسانه ها : نخستین راویان یونانی و لاتین بی وقفه، داستانهای تخیلی بیشماری دربار ه ی گلها روایت کرده اند. در بیشتر موارد به چگونگی خلق و زیبایی آنها در عین مرتبط دانستن این امر با مداخله ای آسمانی پرداخته اند. این نزدیکی بین یک خدا و یک الهه و یک گل خاص مطمئناً به آن گل معنایی پنهانی و در خورستایش می دهد. اسطورهها چه مشرک و چه مسیحی به واسطه ی گیاهان از نیروی حیات طبیعت سخن گفته اند و نیروی طبیعت را بواسطه ی عبرت انگیزیِ یک داستان به انسانها و عواطفشان تسلیم کرده اند. . مطابقت های طالع بینی : بر طبق دانسته هایی که به آغاز بشریّت برمی گردند هر گل منحصراً با یک سیّاره در ارتباط است و گفته می شود که با آن " در تطابق" می باشد. به علاوه هرگل به وضعیت خاصی در ستارگان مربوط می باشد که نشانه ای مربوط به منطقه البروج مشخصه ی آن است. بنابر این انسان و گلها می توانند از نظر طالع بینی زیر چتری مشترک بوده و دستخوش تأثیرات مستقیم و غیر مستقیم دوجانبه شوند. مفاهیم نشانه ای و نمادین: نشانه ها قابل تغییر بوده و غالباً توسط یک شاعر ابداع شده اند. حال آنکه نمادها ثابت بوده و اغلب مبداء شان ناشناخته و یا الهی است، امّا در هر دو مورد موضوع متبادر ساختن یک عقیده به واسطه ی یک تصویر در ذهن است. گل همچنین نماد یک عقیده و یک موقعیت است که بواسطه ی مشابهت فطری انسانها و از دید دانسته های فطری و مسلّم آنها به راحتی قابل فهم است. برای مثال گل رز قرمز نشانه ی عشق است و شاخه ی درخت زیتون که توسط کبوتر نوئل گرفته شده، نماد بیگناهی است. زبانهای تمثلی: زبانهای تمثیلیِ گلها گونه ای از اشعار به زبان عاشقانه هستند. در این گفتمان، چهره ای حقیقتاً سخنور، تصویر ذهنی از گلی است که به یک داستان تخیلی، یک عقیده و یک امر انتزاعی عینیّت می بخشد. با استفاده از زبان تمثیلی، گل صادقانه برای بیان یک عقیده ی ساده سخن می گوید. برای مثال گل رز قرمز می گوید: « دوستتان دارم.» و گل بنفشه می گوید: «تواضعتان را دوست دارم.» این ساختار دوستانه و جذاب به واسطه ی دو فاکتور تنظیم شده است. آن دو فاکتور شاملِ نکات کلیدی و استنباط ِ تمام نکته سنجی های این ساختار می باشند. ما از طرفی رنگهای گلها و شکوفه هایشان را و از طرف دیگر نشانه ها و نمادها را که هستی شان را بواسطه ی پیوند فطری انسانها یافته اند، در اختیار داریم. . داستانهای تاریخی: بسیاری از گلها با حوادث و یا داستانهای کوتاه مرتبط هستند که این امر به آنها جایگاه و یا اهمیّت نسبیِ بخصوصی در تاریخ علمی و اجتماعی و مذهبی بشریّت می بخشد. یک حادثه یا کشف و یا پیشامد ناگوارِ کم اهمیّـت، غالباً در زمان خودش، برای ثبت شدن نام یک گل در برگی از وقایع نامه ی تاریخ کافی می باشد. .