در این پژوهش با به کار گیری چرخ جاذب رطوبت در یک دستگاه خشک کن بازگردشی، اثر استفاده از جاذب رطوبت بر فرآیند خشک شدن ذرت به صورت لایه نازک بررسی شد. با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی، تاثیر چرخ جاذب، تغییرات دمای خشک کردن و دبی هوای گرم بر پارامترهای زمان خشک کردن، ضریب نفوذ رطوبت، انرژی فعال سازی و انرژی مصرفی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش ها در سه سطح دما ی هوا 50، 60 و 70 درجه سلسیوس، سه سطح دبی هوا 1، 4/1 و 8/1 کیلوگرم بر دقیقه با و بدون بکارگیری چرخ جاذب رطوبت انجام شد. ده مدل نیمه تجربی استاندارد بر داده های آزمایشگاهی برآزش داده شد. کیفیت برازش مدل ها بر حسب دو پارامتر ضریب تعیین (r2) و ریشه متوسط مربع خطای داده ها (rmse) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که تاثیر چرخ جاذب، دما و دبی هوا و اثر متقابل دما و دبی هوا بر پارامترهای فرایند خشک شدن معنی دار است. همچنین با استفاده از چرخ جاذب و افزایش سرعت و دمای هوا، زمان خشک شدن کاهش یافت. در فرآیند مدل سازی، مدل های میدیلی، لگاریتمی، دوجمله ای و هندرسون دارای برازش مناسبی بودند اما مدل لگاریتمی به دلیل برازش قابل قبول و سادگی معادله، برای مدلسازی فرایند خشک شدن بکار برده شد. ضریب نفوذ رطوبت ذرت در سطوح مختلف آزمایش از 11-10×47258/3 تا 10-10×18826/8 متر مربع بر ثانیه متغیر بود. انرژی فعال سازی نیز در حدود 2931/14 تا 6770/17 کیلوژول بر مول محاسبه گردید. بکارگیری سامانه جاذب رطوبت باعث کاهش 75/9% زمان خشک شدن و 15% انرژی مصرفی دستگاه خشک کن گردید. همچنین آهنگ خشک شدن 85/7% و انرژی مصرفی مجموع خشک کن و چرخ جاذب جهت خشک کردن ذرت 7/20% افزایش یافت.